Het recht op vrijheid van meningsuiting

In het boek van Frissen kwam ik een citaat tegen van Quoc Loc Hong datmij opviel: "Het recht op vrijheid van meningsuiting is niet primair ons recht, maar vooral dat van anderen, van onze tegenstanders, om (ons) te beledigen, te shockeren en te verstoren. Het is hier een kwestie van recht geven en niet van recht nemen."

Verschil maken en koesteren.

De staat van verschil
Het gaat erom het verschil te maken, niet om alle verschillen te egaliseren en daarmee met de wijsheid in pacht de norm te stellen en af te dwingen. Onze verzorgingsstaat is te veel verworden tot een doel-middel machine, die met maatregelen (voor ons!) lovenswaardige doelen probeert te entameren. Minderheden worden geminacht en meerderheden krijgen totalitaire trekjes.
Daar waar biodiversiteit in de natuur het grootste goed is, schijnt dat in onze sociale werkelijkheid niet nastrevenswaardig. Frissen vindt het de moeite waard om bij dat gelijkheidsparadigma vraagtekens te zetten. Een staat moet amoreel zijn, in die zin dat het zelf geen moraal moet opleggen, maar moralen de kans moet geven naast elkaar tot wasdom te komen. Daarbij wakend voor processen en orde en belasting middelen. De macht moet gebaseerd zijn op tijdelijkheid en bescheidenheid, want in een ander tijdsgewricht kunnen besluiten heel anders uitpakken en besluiten mogen niet ten koste vaan van de cultuurdiversiteit.
In zijn boek (zie interview of luister naar zijn cabarateske uiteenzetting) staan slechts enkele voorbeelden genoemd, wordt een karikatuur gemaakt van het gelijkheidsstreven en wordt een portie taalgeweld gebruikt, die je moet liggen. Grote delen van het boek zijn voor iemand die niet in dit jargon is opgegroeid niet te begrijpen. Begrippen als negatieve vrijheid, discursiviteit, reflexieve contexten, atopisch, aporetisch.

Maar toch..
Ergens is er een snaartje geraakt. Langzaam vallen je die zaken op, waarbij we gelijkheid als te vanzelfsprekend vinden en het koesteren van verschillen even wordt vergeten.
Het is duidelijk geen “multicultu onzin”. De kracht van pluriformiteit, de kans van cultiversiteit, de zelf-organiserend vermogen van de samenleving het zouden moeten kunnen winnen bureaucratische afgedwongen keurslijven, risicomijdend eenhapsdenken en een post-achterlijke eenheidsworst moraal. Maatregelen om een eerlijke start of zelfs gelijke eindpositie te bereiken (positieve discriminatie, levenslange subsidies, ouder – kind opvoedcentra, CITO toets) het zijn allemaal voorbeelden van eeuwig durende correctiemiddelen om uiteindelijk iedereen de gulden middelmaat te kunnen nemen. Elke maatregel heeft zo zijn onbedoelde effecten, die weer met nieuwe maatregelen moeten worden aangepakt. Zolang totdat we op een gegeven moment meer bezig zijn met de ongewenste neveneffecten dan met de gewenste doelen. De wereld is niet eerlijk, dankzij Frissen heb je het vermoeden dat dit maar goed ook is.

Juul, bedankt voor het boek en de wijze gedachten, we houden het in de gaten.

Hoe schrijf ik dat nou: De google hulplijn

Ik moet veel Engels schrijven en soms weet ik het even niet. ik gebruik steds meer google om er achter te komen hoe je bepaalde zinnen of uitdrukkingen schrijft. Bijvoorbeeld "can be send/t to". Google je op "send" 169.000 hits, "sent": 826.000 hits. Nou dan zal het wel can be sent to zijn. Kijk je dan alleen naar de Nederlandse sites, da's leuk, dan blijkt dat ik niet de enige ben die er moeite mee heeft: "send": 6.440 hits en "sent": 733. Kortom die 169.000 hits komen voor een merendeel van niet Engelse sites. Deze truck is ook handig bij spreekwoorden, uitdrukkingen en wat ik ook veel fout doe voorzetsels zoals to be xxx on/of/by/to yyy.

Door spijt achtervolgt

Datumloze dagen een een grote monoloog waarin een vader, inmiddels de zestig gepasseerd, zijn schande probeert te verklaren, zijn spijt te betuigen. Hoe een leven kan lopen. Mooi, innemend boek, je kunt je haast niet voorstellen dat de schrijver (Jeroen Brouwers) niet de hoofdpersoon is. In een ruk uitgelezen. Elek zin is een juweeltje. Bedankt Rob en Toos.

Nadenken heeft zo zijn beperkingen.

Denken met gevoel
Waarom helpt nadenken vaak niet bij het nemen van beslissingen? Waarom vinden we een liedje dat al weken op nummer 1 staat in de hitlijsten leuker dan een liedje dat we voor het eerst horen? En hadden Mozart en Einstein een beter functionerend bewustzijn dan wij, of was het hun onbewuste dat hen tot genieën maakte?

We plaatsen het bewustzijn op een voetstuk, zien het als de kroon op de evolutie en denken dat het ons onderscheidt van andere dieren. We denken dat het ons verstandig en rationeel maakt, dat het de baas is in ons brein en dat het ons gedrag stuurt.

Ons onbewuste daarentegen zien we als ondergeschikt. Het is niet meer dan een hulpje van het bewustzijn. Freud zag het als als een vergaarbak van ellendige herinneringen en dierlijke driften die door het bewustzijn beteugeld moeten worden.

Het slimme onbewuste laat zien dat deze zienswijze onzinnig is en dat het onbewuste juist alles stuurt. Ons onbewuste bepaalt (met een verwerkingscapaciteit die ongeveer 200.000 keer zo groot is als die van het bewustzijn) ons gedrag, ons denken en onze gevoelens.

Interessant boek, stemt tot nadenken, of juist niet. Geeft je vertrouwen in je intuitie, maakt je accepteren dat sommige beslissingen ogenschijnlijk niet rationeel genomen worden maar toch verstandig zijn. Het begrip "primen" is buitengewoon boeiend. Ik heb het boek met stijgende verbazing gelezen. Ik durf nu wat sneller iets op te schrijven, zonder dat ik het zelf begrijp. Leuk. Bedankt Robert.

Populisme? Gezond boerenverstand!

Vrijdag na Sinterklaas was er weer PvdA politiek café. Een interessante avond, niet om de inhoud (opvoeden en de Staat), maar om Marcouch en zijn benadering. Wat maakt hem zo populair?
Ik zag het een beetje als het einde van de politiek. Hij maakte met wat simpele voorbeelden (zie mijn verslag) Duidelijk dat:

Het gaat niet om politieke correctheid, het gaat om overdreven correctheid
Het gaat niet om efficientie door specialisatie, maar om daadkracht door samenhang
Het gaat niet om politieke keuzes, maar om keuzes die werken
Het gaat niet om analyse of filosofie, maar op best practices en situationele kennis
Het gaat niet om profilering van verschillen, maar om elkaar ruimte en vertrouwen te geven om op te lossen.

Dat alles doen wij nu af met het woord populisme. Maar ik vrees dat wew ten onrechte wantrouwig zijn tegen gedachten die het volk aanspreken, we doen ten onrechte laatdunkend hierover omdat dit de dames en heren beroepspolitici te makkelijk overkomt. Maar als je Marcouch hoort praten, besef je dat de politiek het probleem ook echt moeilijker maakt dan het op veel terreinen soms uiteindelijk is. En dat dit voor normale mensen (het volk) niet meer te volgen is, dat begrijp ik dan wel weer. Maar ik ben bang dat het uiteindelijk voor "doorgeleerde" mensen ook niet meer te begrijpen is. Als het doel voorbij is geschoten, moet je op je schreden terugkeren. Dat doe je niet door angst te gaan zaaien, iedereen af te zeiken, de leemten in oplossingen te benadrukken, of door een makkelijke zondebok te zoeken, maar door praktisch te zijn, je gezond boeren verstand te gebruiken en aan te pakken. Er hoeft niks mis te zijn met Das gesundes Volksempfinden, tenzij je dat om eigener gewin gaat manipuleren.

In Buitenhof vanochtend nog zo'n mooi staaltje van Marcouch. De politiekorpsen mogen nu zelf beslissen of ze hoofddoek dragende agenten al dan niet op straat willen. Dat is een probleem kennelijk, want de PVV en VVD maken hier een nummer van.
Wat maakt de politiek en staat ervan: Als één korps: dan alle korpsen, Als het mag is het een recht, Als je een doekje draagt ben je je ambt niet meer waardig. Daarnaast moet er ook een afspiegeling van de samenleving in het korps komen, maar dat is dan gewoon weer een wervingsprobleempje.
Wat zegt Marcouch: we hebben behoefte aan mensen die in de gebieden, waar politie het meest nodig is, de aldaar vereiste deskundigheid opbouwen. Elke maatregel die dit doel moeilijker maakt dan nodig is niet handig.
De politiek en staat zijn er om problemen op te pakken en niet om ze te creeren. Een PVV creeert een probleem, legt de schuld bij een makkelijke prooi, en krijgt alweer zijn zin. Een wij zijn weer een stapje verder van de oplossing af. Dat is geen populisme, ik ken een ander -isme voor deze manier van politiek bedijven.

Gevaarlijke connecties

Prachtig toneel, heerlijke uitvluchten, de leugen regeert op zijn best. Een hele avond smullen. Ik hoop dat de moraal is dat je maar beter normaal en eerlijk kan blijven en niet achter je jonge heer moet aanlopen. Het zal ook vast wel zo zijn dat iedereen daar uiteindelijk wel eens aan bezwijkt, onder het motto: je leeft maar één keer. In dat geval vooral naar het theater blijven gaan. Dat is en stuk minder dangereus.

Youp kan weer rustig slapen

Terwijl zijn glossy van de drukpers loopt, wacht hij reeds op "die blumen" in Carré. Hij heeft er weer een avond vol vermaak op zitten. Het recept is inmiddels wel bekend, maar blijft leuk. Hij geeft toe in een artistieke dip te zitten en trekt zich er aan zijn schamele haren weer bovenuit. Wat gaan jullie thuis nou zeggen, hij was toch niet zo diep als anders, wat is de moraal? Dat zullen we dan maar niet roepen. Youp is Youp, hij exploiteert zijn hekels, fulmineert tegen opgeklopte rijkdom en geniet er te zelfder tijd met volle teugen van. Dat hij 's ochtends alle kranten spelt om er weer een snedige column of grap uit te peuren, het zij hem gegund.

Wat kunnen we nog meer willen?

Een grandioos feest, met al wat ons liefheeft (of althans bijna iedereen was er). Goede mix, heerlijke uitgelaten sfeer, sketches, sinterklaas, verrassingen, zonnige bril, een uitgebreide Play-It-Cool, die van geen wijken wist. Zang en dans, drank, eten en vlaai vers uit Maastricht (Matthieu Hermans!!), enorme hoop boeken cadeau, geld voor tuinwerken, uitrust weekend en bezoek aan Barcelona. Het kon niet op. Ik hoop, en weet eigenlijk wel zeker dat iedereen hartstikke genoten heeft van alles en we kunnen jullie alleen nog maar bedanken voor jullie aanwezigheid en spontane beleving. Een volle Badcuyp, een dansende massa voor je en een uitzinnig applaus daar kunnen we behoorlijk oud mee worden. Ik ga nu aan de slag om foto's, geluid en video met elkaar in verband te brengen. Dus hou de site in de gaten.

17 November, 100 Jaar feest!!

In de Badcuyp in Amsterdam vieren we ons 100 jarig bestaan. 's Avonds vieren we met een gevarieerd optreden van Play-it-Cool hopenlijk met wat nog wat ebnthousiaste vrienden, dat Ellen en Mart samen op die dag op de kop af 100 jaar zijn geworden. We gaan met zijn allen wat moois beleven en er wat moois van maken, dus hou de avond vrij, en mis dit spektakel niet. Click een paar keer op de foto!

Columnisme, een vorm van elitaire populisme?

Op de PvdA site heb ik een verslag geschreven van de bijeenkomst met Marcel van Dam. Leuk al die columns, maar waar blijft een samenhangend verhaal waar we mee vooruit kunnen: the rest is still unwritten....

Ik ben weg: schitterende rol voor Rietman

Tussen alle voorbereidingen door ook nog effe weg, naar het theater. Een heel leuk stuk met Peter Blok, maar vooral dit keer Mark Rietman die de show steelt. Met een boodschap: Als je het ooit niet meer ziet zitten, je staart op de bank voor je uit en denkt, is dat het nou. Zet een vette punt achter wat is geweest, loop een paar straten terug op je levenslijn. Je komt vast en zeker een oude passie tegen, sla de andere weg in. Een nieuw leven is je gegund. Laat maar komen die zeven vette jaren. Tot de 17de: Veer weure hoonderd jaor veer allemaol!

Play it cool set lijst (onder voorbehoud)

SETLIJST PLAY IT COOL, 17 nov 2007

1. African Market Place
2. Cantaloupe
3. Manteca
4. Sunny
5. Soul Bossa Nova
6. Soulpower
7. Sir Duke
8. Relight my Fire
9. Limburgse Verrassing

1. Take Five
2. Fat Man -
3. Daddy’s home
4. Pinzon/ Switi hot kaseko -
5. Bumpin’ -
6. Yeh Yeh –
7. Five High –
8. I Wish
9. Happiness

Wie komt allemaal?

Zaterdag 17 november geven Ellen en ik een groots feest ter ere van het feit dat we samen honderd worden, maar vooral omdat we graag onze vrienden en onszelf op een onvergetelijk moment willen tracteren.

Wie hebben we uitgenodigd is natuurlijk de vraag. Iedereen die we kennen is van harte welkom. Als we mensen niet hebben gemaild of een kaartje hebben gestuurd heeft dat maar één reden: we willen niemand verplichten of in een moeilijk pakket brengen. "Doe niet zo gek", hoor ik jullie denken. We zijn op dat vlak een beetje gestoord, ik geef het toe. We hebben zelf moeite met feestjes waar we weinig mensen kennen, maar gelukkig is niet iedereen is zoals ons. Dus iedereen die ons persoonlijk goed kent zijn meer dan welkom vanaf 20.00. De zaal is groot genoeg en hoe meer zielen hoe meer vreugde.

Parkeren tijdens feest.

Je kunt in de buurt van de Albert Cuyp pas na zessen parkeren, tegen een exurbitant tarief. Ik raad iedereen aan om te gaan parkeren in het Olympisch Stadion. Het kost 5.50 voor de hele dag/avond en je krijgt retourkaartjes met de tram gratis. Je neemt tram 24 of 16 naar de Albert Cuyp, loopt vervolgens nog zo'n 200 meter door over de markt. Aan je linkerhand is dan de BadCuyp (ter hoogte van het standbeeld van Andre Hazes)
Bij de terugweg gaat de tram iedere 7,5 minuut tot 0.45, dus dat is makkelijk te halen. De garage is dag en nacht open. Hou de volgende regels in de gaten:

De P+R-regels voor parkeerkorting
Trek een parkeerkaart bij de inrit.
Gebruik s.v.p. géén creditcard bij de inrit, die geeft géén recht op korting.
Lever uw parkeerkaart in bij de beheerder en vraag om de korting.
Het tarief van € 5,50 per 24 uur geldt voor maximaal vier aaneengesloten dagen, oftewel voor maximaal 96 uur. Na 96 uur betaalt u het normale parkeertarief.
De beheerder geeft u maximaal twee (en van 1 oktober 2007 t/m 6 januari 2008: vijf) retourkaartjes voor de tram/bus/metro (GVB). Bij het Olympisch stadion kunt u ook maximaal twee fietsen lenen in plaats van met het openbaar vervoer te reizen.
Stempel op de heenreis het GVB kaartje af.
Let op: Het NS kaartje heeft al een dagstempel
Bezoek de stad en bewaar al uw kaartjes zorgvuldig!
Indien u uw OV-kaartjes niet of niet juist gebruikt, vervalt het recht op korting en betaalt u dus het normale tarief.
Stempel op de terugreis het GVB kaartje af. De GVB kaartjes zijn maximaal 96 uur geldig.
Lever uw parkeerkaart én de NS- of GVBkaartjes in bij de balie. Bij de beheerder kunt u afrekenen met pin of creditcard. Contante betaling kan alleen in de betaalautomaat.
Meer informatie?
Neem contact op met Parkeergebouwen Amsterdam via 020 563 2911 of stuur een email naar info.parkeergebouwen@dab.amsterdam.nl

Gaven, gifts, kado's, wensen

Na lang beraad hebben we besloten toch ons uit te spreken over eventuele wensen. De grootste wens is dat iedereen die we kennen komt. We beseffen dat vrienden, familie en collega's ons grootste goed is. Dit feestje moet een einde markeren waarin we te weinig tijd voor elkaar hadden. Als jullie iets leuks weten te verzinnen is dat fantastisch. Als jullie het niet laten kunnen ons iets te willen schenken, dan gaan wij dat besteden aan de tuin. We willen volgend jaar iets met de tuin doen. We Daarvoor stellen wij een kleine bijdragebus ter beschikking, maar alleen als je de veleiding niet kan weerstaan, want wij zijn al blij met jullie komst.

De 7 vette jaren of de 7 magere jaren.

Het getal 7 wordt als geluksgetal beschouwd. God schiep de wereld in 6 dagen, waarbij de zevende dag (de sjabbat) een heilige dag is. Joden houden op deze dag een rustdag. Dit bepaalt ook de lengte van de week. In de antroposofie wordt het leven in fases van 7 jaren ingedeeld. de oorsprong van deze gedachte ligt in de astrologie; de omwenteling van de planeet Uranus om de zon en die van de maan om de aarde.De Rooms-katholieke Kerk kent 7 sacramenten. Er zijn 7 chakra's. Er zijn 7 kleuren van de regenboog, 7 wereldwonderen, 7 hoofdzonden, 7 werken van barmhartigheid, zeven zeeën en zeven schoonheden. En wij zijn vandaag drie keer 7 jaar getrouwd. Rest de discussie of we nu beginnen met 7 nieuwe vette jaren of 7 magere. Ik hou het op vette, met alle redenen daarvoor: nieuwe baan, groot feest, de vijftig veilig gepasseerd, rug weer in orde, tanden bijna, weer vrije tijd om leuke dingen te doen. 2007-2014 worden top.

FAME de musical, grandioos

Dit weekend kon niet op, de musical Fame leek me wel aardig, maar was super. Ik zou zo nog een keer gaan. Hartstikke leuk. Later begreep ik van de echte experts, dat de danspasjes niet altijd even gelijk waren en de stemmen weleens niet helemaal zuiver. Met name de leraren bakten er weinig van. Dus als je je daar aan stoort, kun je beter thuisblijven. Ik heb me kostelijuk vermaakt, omdat de lol ervan afspoot.

Met een oog koning.

IN Joe Speedboot beschrijft een half verlamde zijn observaties en zieleroerselen op uiterst treffende wijze. In The Diving Bell and The Butterfly is er nog slechts een oog over om met de wereld te communiceren. Indringend beeld vanuit een eng perspectief. Ook dit is een film om aan te raden. Hoeveel beperkingen kan een mens hebben. Hoe weinig is er nodig om een ultiem doel te bereiken. Waar Joe zijn eigen intimiteit erbij betrekt, ontbreekt dat in zijn verhaal, hoewel de Butterfly anders doet vermoeden en de film gevoelens zichtbaar maakt.

Joe Speedboot onovertroffen

Lovende kritieken, en terecht. Modern, snel, beeldend, boeiend, interessant. Gewoon lezen.

Een wonderlijk voorval

Ik had hier niks over geschreven bleek. Jammer, want het was een wonderlijk boek. Een autist gaat tegen zijn gewoonte in op zoek naar de moordenaar van de hond van de buren. Dat wordt hem verboden, hij wordt van speurder zelfs even verdachte. Maar dan blijkt de wereld toch even iets anders in elkaar te zitten dan gedacht. De werkelijkheid door de ogen van een autistisch kind. Een must om te lezen.

Pindo's waren fantastisch, gaaf, cool en ruig, zie de foto's

Sinds het digifototijdperk loopt het finaal uit de hand. Zelfs op de hoogste bergtop wordt er mobiel naar het thuisfront gebeld terwijl de digitale fototoestellen het hoogstandje vastleggen voor het thuisfront. Maar deze reis in de Pindo's was meer dan de moeite waard om vast te leggen. Trek de fotoalbums open en geniet mee.
Foto's Mart
Foto's Juul
Foto's Ton
Foto's Peter

Hoezo multicultuur, monocultuur bestaat niet meer

Geert Hofstede™ Cultural Dimensions " Culture is more often a source of conflict than of synergy. Cultural differences are a nuisance at best and often a disaster." Prof. Geert Hofstede, Emeritus Professor, Maastricht University.
Op zijn site een practisch overzicht van de cultuurverschillen per land. Wellicht nuttig als je gaat wandelen in Griekenland. Een ding is duidelijk als je de index van de Grieken bekijkt, ze zijn risicomijdend, geen worden dat we daar een verzekeringsmaatschappij zijn begonnen. Lees: Uncertainty Avoidance Index (UAI) deals with a society's tolerance for uncertainty and ambiguity; it ultimately refers to man's search for Truth. It indicates to what extent a culture programs its members to feel either uncomfortable or comfortable in unstructured situations. Unstructured situations are novel, unknown, surprising, different from usual. Uncertainty avoiding cultures try to minimize the possibility of such situations by strict laws and rules, safety and security measures, and on the philosophical and religious level by a belief in absolute Truth; 'there can only be one Truth and we have it'. People in uncertainty avoiding countries are also more emotional, and motivated by inner nervous energy. The opposite type, uncertainty accepting cultures, are more tolerant of opinions different from what they are used to; they try to have as few rules as possible, and on the philosophical and religious level they are relativist and allow many currents to flow side by side. People within these cultures are more phlegmatic and contemplative, and not expected by their environment to express emotions.

De Co-Assistent, 2 jaar stage, waar krijg je dat nog

Leuk om te lezen. Toen mijn zoon geneeskunde ging studeren, kozen heel veel klasgenoten geneeskunde. Concreet, je kunt je er makkelijk iets bij voorstellen. Wellicht niet precies wat in dat boek staat. Meer boeken over ervaringen in beroepen zouden de keus voor scholieren wellicht wat makkelijker maken. Een goed voorbeeld doet goed volgen, wie schrijft er een boek over de handel en wandel van de accountant, de systeemontwikkelaar, de communicatie adviseur, de business manager cq manus van alles. En dan graag een beetje realistisch, sappig en met humor. Het hoeven niet allemaal Voskuiltjes te zijn, het kan ook op zijn Anne Hermans. I love it.

Das Leben der Anderen een must!

Hij werd mij van alle kanten aangeraden, en terecht. Zeldzaam mooi. Waartoe zijn mensen in staat, als je niemand meer kan vertrouwen?
Vanavond zou er een debat zijn over Privacy en terrorisme. Wat mag worden vastgelegd en onderzocht om de staatszekerheid te bewaken.
Deze film toont aan dat vertrouwen in de overheid de basis is van onze vrije wereld. Niet ongeremde vrije meningsuiting, niet vrije wereldhandels, niet ongelimiteerde vrijheid van handelen en gedrag. Er zijn grenzen, en zo "slecht ist das nicht". Waar het om draait is het vertrouwen dat de overheid kan geven.
Op het journaal een reportage over Uruzgan: de burger herhaalden maar één ding: "de politie is niet te vertrouwen. En jullie helpen die aan de macht."
Vergeet even de opdracht om je eigen cultuur op anderen op te leggen, maar werk aan vertrouwen. Vertrouwen in elkaar en vertrouwen in de overheid. Vergeet even die koopkracht plaatjes, want in een land waar je je buurman niet meer kan vertrouwen, heb je niks aan 25 honderste procent koopkrachtverbetering. Vertrouwen is de basis voor respect, is de basis voor gedrag, is de basis voor eerlijk delen. Vertrouwen maakt leren zinvol, maakt werk nuttig, maakt sicherheit menselijk. Allemaal zien die film, op alle scholen, minstens net zo belangrijk als the unconvenient truth.

Frankrijk, altijd leuk

Na Nimes, Avignon, Uzes, Dijon en Luxemburg hadden we weer een leuke vakantie achter de rug. Veel gelezen, goed weer, lekker gegeten en veel gezien. Het wandelen doen we eind september in de Pindos.

Wat is er nodig om terrorist te worden?

Ogenschijnlijk onschuldige ingredienten zorgen uiteindelijk voor een explosief mengels. De belangrijkste ingredient: gebrek aan respect en desintresse. Nooit serieus genomen vlucht een puber in de koran en wordt in een desastreuze positie gemanouvreerd. Je verwacht een vettere onderbouwing van deze opoffering, mar het zou best wel een kunnen zijn dat de omwereld de terrorist in spe tot terrorist verheft voordat hij hetzelf doorheeft. Ook dit lektuur voor over na te denken.

Waardige opvolger voor de vliegeraar.

Het zal allemaal niet waar gebeurt zijn. Het zal gedramatiseerd zijn. Misschien overdreven. De boodschap is duidelijk. Duizend schitterende zonnen, zorgen voor een verzengende hitte, die erger is dan die van meneer Gore. Het beeld van Afganistans fundamentalisme geeft eens te meer aan, dat ook onze abrupte cultuurverandering van de laatste 50 jaar de mensen op aarde wel eens te veel zou kunnen worden. Nog zo'n ongemakkelijke waarheid.

De stad viel uiteen.

In de vakantie drie boeken gelezen, het laatste: de Wandelaar van Adriaan van Dis. Een aangrijpend beeld van een wereld die ik niet ken, niet wil kennen, lang bleef ontkennen met vele partijgenoten, maar waar we nu niet meer omheen kunnen. Een hond neemt de wandelaar langs de ellende die grote wereld ons opdringt. De wandelaar, en in zijn kielzog de lezer, neemt waar, het dringt door, hij wil er wat aan doen. Zijn naïviteit breekt hem bijna op. De spanning stijgt de wandelaar naar het hoofd, maar wordt ook te veel voor de metropool. De stad is het ideale doel voor degene die huis en haard moesten verlaten op weg naar een menswaardiger bestaan. Niets te verliezen, alles bij elkaar gelogen ("ze hebben allemaal een oorlog van buiten geleerd" en geef ze eens ongelijk). De wandelaar gelooft in een beetje goed doen, goed is wat zijn geweten hem ingeeft. Het geweten dat boodschappen doet bij God, mooi gezegd. Geen boek om vrolijk van de worden, maar stemt tot nadenken.

Ge Reinders in concert!!

Fabchannel binnenkort Gé Reinders in Paradiso

Maar nu een ander prachtig concert van Sarah Bettens '(ex k'choice)

Er staan vast nog meer mooie concerten op Fabchannel

Blue Man grap

We moesten er toch een keer heen. Drums en spektakel, volle zalen. leek me wel wat. Metr de rentepunten in de aanslag was het ook nog wel redelijk betaalbaar. De verwchtingen waren hoog gespannen, te hoog. Het was leuk, we zaten wat te ver weg, we werden niet nat en we hadden de hoogtepunten eigenlijk al eens ergens gezien. Toch een beetje dure grap.

Met blijdschap geven we kennis....

We hebben de grote stap gezet, vandaag hebben we een adoptiekip genomen en nu zijn we op zoek naar een geschikte naam. We denken aan "de oongehokte hin", Doh! Ik geef jullie bericht als we onze eerste eier-ware party gaan organiseren. Als Doh naar wens kukeledruktt, moet het voor de paas wel lukken, speurneus meenemen. Ik sluit af met de mooiste kinderboekpoezie: "Oh dat een ei zo goed kan lukken, niet eens een schrammetje van het drukken."

Waar is het grote verhaal? Waar brengt het de Partij? Is openheid naïef? Tijd voor debat. Dick Pels (in NRC) mist het grote verhaal, als overlevingsstrategie voor de PvdA; Bart Tromp (in Het Parool) roept een beeld op van een ontrafelende partij, waar de leider alles op eigen houtje doet. Marcel van Dam (in de Volkskrant) portretteert Bos met een plastic roos, idealen ingeleverd ten koste van de onderkant van de samenleving. Hij acht het naïef om twijfel te demonstreren en te tonen waar de huidige gespindoctorde democratie toe leidt. Waar blijven de reactie op deze site?

Ik zie in de Wouter Tapes een geslaagde poging om openheid van zaken te geven over wat moderne politiek moet behelzen. Het zou niet moeten gaan om de politiek, noch om de partij, noch om de persoon Bos. Het zou niet moeten gaan om eigen gelijk en eigen doelgroep alleen: het gaat om de mensen en zijn toekomstig geluk. Lees mijn reactie op de kritiek. En kijk naar de eerste aflevering van tegenlicht.

Waarom?

Ik krijg regelmatig powerpointjes doorgestuurd met leuke dingen. Ze zijn niet altijd leuk maar soms ook wel. Het valt in de categorie webfun begrijp ik nu, nadat ik googlede waar dat bestand vandaan komt. Waarom vragen mensen zich iets af, als het antwoord niet terzake doet.

Maggie komt terug!

Met dank aan Jannette! De VARA gaat de nieuwe serie van 'Maggie's new life' uitzenden maar de uitzenddatum is nog niet bekend. Deze serie is tot twee maal toe t/m aflevering 13 uitgezonden, maar er bestaan 20 afleveringen.
Aldus, José van Elk, VARA Publieksvoorlichting

Ga stemmen, heb erbarmen met de politci

In de Volkskrant van afgelopen zaterdag trof ik een belangwekkend artikel aan. Zo belangwekkend dat ik dat voor altijd met iedereen wil delen. Het gaat over de rol van de polticus en daar kan ik mij goed in vinden. Het verenigen van het onverenigbare, het kiezen tussen twee kwaden, het zoeken naar comprimissen omdat er domweg geen meerderheid is voor een oplossing, het zijn allemaal zaken die ik in de afgelopen jaren van dichtbij heb mogen of moeten aanschouwen. Het leven van een politicus is geen pretje en verdient erbarmen, want zonder onze steun aan hen is er van een democratie geen sprake meer en regeert de sterkste, degene met de grootste mond of degene met de grootste belangen. Lees dit artikel en ga stemmen.

Play-it Cool, speelt 11 maart in Nigtevegt

Voor degene die eens naar ons wil luisteren, ga naar: http://www.play-it-cool.nl/

Wekservice voor 7 maart

7 maart 2007 zijn de Provinciale Statenverkiezingen, laat uw stem niet verloren gaan!
Klik hier om op pvda.nl uw 06-nummer of e-mailadres in te vullen.
U ontvangt dan op 7 maart 's morgens vroeg een oproep van Wouter om te gaan stemmen.

Carnaval 2007

klik heij of op de foto en zingk met met Paul en Maud.
Heij kinste naor de Carnavalsfoto's vaan us.




Refrein M’n ma die is vaan Lummel
Miene pa dee kump oet Hier
Vaan Mestreech is geine
En mien tant die woent in Kier
Veer zien vaan Wiek en Wolder
Dao tösse sjijnt ’t leech
Dao zien veer neet gebore
En dao ligk noe zjus Mestreech
Dao zien veer neet gebore
En dao ligk noe zjus Mestreech

Koeplèt: Iech zaog häör bij de statie
Dat meidske had väöl gratie
Iech dach aon ’n relatie
En zag häör: “Excuseer”
Zègk wèlste mèt miech sjanse?
Zègk miech wie zien mien kanse?
Zie zag “iech wèl gere danse
Mèt ‘ne ras Mestreechteneer”.