Gepakt en gezakt trokken we met zijn viertjes richting Italië. Het was nog vroeg in het seizoen, we durfden het aan. Kamperen aan de Italiaanse kust, op de bonnefooi. Via Frankrijk en de peperdure Frejus tunnel kwamen we terecht in de jeugdherberg van Turijn. Heerlijk, oude tijden herleven. Hij is net zo lekker als die in Namen. De stad konden we maar gedeeltelijk bezichtigen en was mooi. Daarna richting de kust, waar we een kleine knusse gezellige camping vonden met een unieke beheerder met zijn zus. Als hij kon zou hij elke avond nog iedereen even welteruste komen zeggen. We zaten hutje mutje, met Italianen en Nederlanders een beetje gelijk verdeeld. We voorzagen het gebeuren van commentaar samen met de overburen. We konden het niet opbrengen om nog naar iets beters op zoek te gaan, want alles was perfect. Zelfs de karaoke en barbecue was gedeeltelijk aan ons besteed, waar een mens allemaal toe in staat is.
Een paar keer bezochten we prachtige strandgezichten, plaatjes hoog in de bergen en laag tegen de kust. Geweldig mooi. Drie boeken gelezen, waarover later meer. Via de Tour de France keerden we drie weken later weer terug in Nederland. Daar hebben we nog een week het mooie weer mogen beleven en nu is het alweer een paar weken pet. Maar we gaan og naar Barcelona en de Dolemieten, dus nog genoeg te beleven. Voor de mensen die niet te veel aan privacy zijn gehecht is de camping Boccaccio een echte aanrader.
Het gaat gebeuren. De muur gaat vallen. De keuken wordt verplaatst, de ingang naar de tuin veranderd, de CV ketel, een stoomoven. Vanaf begin september wordt er hard gewerkt aan restaurant Rattatouille. Onze kleine chef weet niet wat hij zal zien. Dat hopen we tenminste. En dan kan het Grande Boeuf beginnen.