Wat willen we eigenlijk bereiken.

In het Westen is het begrip waarheid onverbrekelijk verbonden met de Verlichting. Als sluitstuk van vier uitzendingen over de waarheid zoekt Tegenlicht de confrontatie met het verlichtingsfundamentalisme. De Nederlandse filosoof Rob Wijnberg (1982) gaat in debat met de Britse filosoof John Gray. Diens laatste boek Zwarte Mis. Religieus fundamentalisme en de moderne utopieën (2007) leest als een pleidooi voor de afschaffing van de utopie. Maar waar laten Westerlingen dan hun universele rechten van de mens en andere traditioneel Westerse waarden? Rest ons niets anders dan bescheidenheid en oneindig cultuurrelativisme? Regie: Jos de Putter. Interview: Rob Wijnberg. Voor iedereen een must om dit onthutsende interview te zien. We houden er volgens Gray van links tot rechts een ongezond soort utopisme op na. Het is moeilijk om een gat te schieten in zijn ideeën. De kritiek op de oorlog in Irak en Afganistan zouden wel eens mijn gedachten over het al dan niet aansturen op een parlementaire enquete veranderen. Het gaat dan niet meer zozeer over hoe het zover gekomen is, maar vooral hoe het nu verder moet, wanneer eindigt het, hoe zien we interventies in de wereld. Kijken!

Varekai erg mooi

Het was al weer een hele tijd geleden dat we op het museumplein naar het Cirque du Soleil gingen. Verende trapezen, meeslepende muziek, ritmische acrobatiek. Ook nu weer een venetiaans carnaval dat de moeite meer dan waard was.

Het huis van de moskee

Ook bij mij kwam de vergelijking met 100 jaar eenzaamheid op. Een kroniek en stuk geschiedenis waar je niet vrolijk van wordt. De centrale vraag stelt zich de hoofdpersoon meerdere malen:
"hoe kunnen mensen zo snel veranderen?" Worden ze massaal gemanipuleerd door infiltranten en propaganda? is het iets dat latent aanwezig is en plots ontwaakt (de veenbrand)? Is het groepshysterie, die eenmaal ontbrandt niet meer te stuiten lijkt? Is het charismatisch leiderschap of angst, is het hoop tegen beter weten in, het idee dat het niet veel slechter kan.
Laat een ding duidelijk zijn, het kan nog veel erger. Op het moment dat macht oncontroleerbaar wordt, recht niet meer bestaat, je niemand meer kan vertrouwen, je hele doen en laten wordt beheerst, dan moet je enigzins beseffen in welke vrijheid we leven en hoe zorgvuldig we daar mee om moeten gaan. Een echte 4 mei gedachte. Ik vind ook van dit boek dat iedereen dit moet hebben gelezen.
In recensies wordt steeds gerefeerd aan de milde kant van de islam. Nou als dit de milde kant is, dan is enige verontrusting toch wel op zijn plaats.