10 CC in concert, great

Helaas was Carre maar gedeeltelijk gevuld, maar de mensen die er waren kregen ze wel goed plat. Als je naar hun platen luistert krijg je maar een flauw idee van wat er die live gebeurt. Scheurende gitaren en prachtige zang. Lekker swingend en nostalgisch zwijmelen. Een smetje: ik miste One night in Paris. Het zij hun vergeven. Ze spelen nog door het hele land.

Deaf Sentence

David Lodge is een van mijn favoriete schrijvers. Hij wordt een beetje doof, een beetje veel. En schrijft daar een amusant, maar ook treurig boek over. Ik ben zelf ook soms een beetje hardhorig en slechtziend (zonder leesbril) en ofschoon dat nog in geen vergelijk staat met de hoofdpersoon van dit boek, het ongemak en hopeloze treft mij ook wel bij tijd en wijle. Amusant zijn de misverstanden waar hij kond van doet, maar ook de misverstanden die hij in zichzelf oproept. "Als ik dit nou doe, dan denkt iedereen dat" dat soort werk. Het geklungel met zijn hoorapparaat, aanzetten, afzetten. Het zorgen dat hij blijft praten om te verbloemen dat de batterijen op zijn, meesterlijk. Een dementerende vader en een onbetrouwbare studente geven het boek een serieuze draai. Leuk om te lezen.