David Lodge is een van mijn favoriete schrijvers. Hij wordt een beetje doof, een beetje veel. En schrijft daar een amusant, maar ook treurig boek over. Ik ben zelf ook soms een beetje hardhorig en slechtziend (zonder leesbril) en ofschoon dat nog in geen vergelijk staat met de hoofdpersoon van dit boek, het ongemak en hopeloze treft mij ook wel bij tijd en wijle. Amusant zijn de misverstanden waar hij kond van doet, maar ook de misverstanden die hij in zichzelf oproept. "Als ik dit nou doe, dan denkt iedereen dat" dat soort werk. Het geklungel met zijn hoorapparaat, aanzetten, afzetten. Het zorgen dat hij blijft praten om te verbloemen dat de batterijen op zijn, meesterlijk. Een dementerende vader en een onbetrouwbare studente geven het boek een serieuze draai. Leuk om te lezen.
zondag, maart 01, 2009
Deaf Sentence
David Lodge is een van mijn favoriete schrijvers. Hij wordt een beetje doof, een beetje veel. En schrijft daar een amusant, maar ook treurig boek over. Ik ben zelf ook soms een beetje hardhorig en slechtziend (zonder leesbril) en ofschoon dat nog in geen vergelijk staat met de hoofdpersoon van dit boek, het ongemak en hopeloze treft mij ook wel bij tijd en wijle. Amusant zijn de misverstanden waar hij kond van doet, maar ook de misverstanden die hij in zichzelf oproept. "Als ik dit nou doe, dan denkt iedereen dat" dat soort werk. Het geklungel met zijn hoorapparaat, aanzetten, afzetten. Het zorgen dat hij blijft praten om te verbloemen dat de batterijen op zijn, meesterlijk. Een dementerende vader en een onbetrouwbare studente geven het boek een serieuze draai. Leuk om te lezen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
David Lodge is onder de vrienden en familie van de op de Bekeé een geheime tip.Nooit spreek ik iemand die hem leest, behalve mijn vriend Robert (en jullie).Toch is hij in Engeland een begrip.Dus deze titel zal ik het komende jaar tot mij nemen.
Ik vond het een geweldig boek. Pijnlijk nauwkeurig beschrijft de auteur alle ongemakken waar je dag in, dag uit mee te maken hebt als kwartel. Maar hij doet dat tegelijk op een ontwapenende en komische manier die je zelf weer de ogen opent. Vleugjes van Het Buro larderen het geheel. Lezen dus.
Een reactie posten