vrijdag, september 23, 2011

Het verlossende woord.


God schiep de mensheid. Dat ging en hele tijd goed tot iemand een idee kreeg (de Idealist).

Mensen om hen heen zien wel iets in dat idee, het wordt een Beweging.

De Beweging groeit uit en gaat zich organiseren: krantjes, boekjes, vergaderen, bestuur, statuten.

De Organisatie heeft een belang, namelijk Het Idee uit te dragen en te vertegenwoordigen.

De Idealist heeft een ander idee of sterft. De organisatie wordt een Instituut. Het Instituut verwisselt het uitdragen van het Idee, met het eigen-belang de organisatie in stand te houden.

De Leiders van het Instituut verwarren het voortbestaan van het Instituut met het voortbestaan van hun Lucratief Leiderschap

De Afgunstigen knagen aan de poten van de Stoel en verongelijkt en rancuneus splitsen ze zich af in instituutjes. Ze kannibaliseren de stamvader, die ze en passant toch blijven liefhebben.

Maar telkens wanneer ze elkaar zien nemen ze elkaar de maat wanhopig zoekend naar het verschil dat hun bestaansrecht zou moeten rechtvaardigen.

Het Idee heeft zijn nut bewezen en zijn beste tijd gehad. Het Instituut en de inmiddels talrijke Instituutjes houden zichzelf in stand en vervreemden van de Beweging en proberen elkaar de vliegen af te vangen. Steeds verbetener spittend aan de Valkuil.

Er moet een catastrofe aan te pas komen vooraleer alle die belangen ineens in Het Niet verdwijnen en het Idee weer boven water komt. Waar het allemaal ook alweer om draaide.

Aldus opent de zelfvervullende doemdenker de weg voor de nieuwe heilprofeet, die het verlossende woord spreekt en ons uit ons lijden verlost.

Geen opmerkingen: