Wat waor ut weer sjiek,
wat waor ut weer sjoen.
Iech zow wel kinne goon rijme
um miene lofzaangk rech te doen.
Wat is dit un oetzonderlik geval,
boe vinste nog zoe get es carnaval.
Zoeveul lol en plezeer,
zoeveul humor en verteer.
Geen wanklaank of ut
zow zien oet un tromput.
De rös die herrie kin oestraole,
de gedachte die euver die köp kin verdwaole.
Ut pure genete vaan ut toesveule,
d'r beijzien, ut leve bespeule.
Un zaolige straolende confetto bui
ut geit steeds mekliker, eeder jaor opneuj.
En daan op dun dinsdag koame veer us kinder tege,
same oonder d'n errem, nao dreij daog kruuste us wege.
De paplepel heet gewerrek! Un sjoener complemint kinne veer us zellef neet geve.
Us traditie is verzekerd veur ut leve.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten