We bewegen naar een toestand waarin economische groei niet meer vanzelfsprekend zal zijn. Jaap van Duijn windt er in zijn nieuwe boek ’De groei voorbij’ geen doekjes om. Bevolkingsafname, de volheid van Nederland en de verzadiging zijn voor Van Duijn belangrijke oorzaken voor het einde van een tijdperk waarin groei centraal stond. Belangrijkste gevolg is dat er geen toekomst meer lijkt te zijn. In een wereld waar geen groei is van welvaart blijkt de welzijn nog wel groeipotentieel te hebben, want met de groei van de welvaart heeft een daling van ons welzijn ongemerkt zich ingezet. Het welzijn, het geluk van Nederland, kent zijn specifieke kanten, maar om het te breieken zijn er materiele substantiele offers nodig. De basis daarbij wordt gevormd door onderwijs en de herwaardering van de vakman. Iedereen wil maar manager worden klaagt van Duijn, wie doet er nog het werk, wie zorgt er voor brood op de plank?
Interessant boek, alleen de wat-nu vraag mog wel wat meer aandacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten