Na een jaar kabinet zijn we allemaal al weer vergeten hoe het ook alweer was. Onze blijheid over het einde van periode Zalm, Dekker, Verdonk maakte plaats voor teleurstelling. Er verandert niks is de klacht. Gisteren was er een bijeenkomst over de het boek over Den Uyl, waarin zonneklaar werd dat Den Uyl hield van grote woorden en die helaas moest koppelen aan te kleine stappen. Toch waren die stappen uiteindelijk dusdanig groot dat we, ik citeer Frits Bolkenstein, 20 jaar nodig hadden om de zaak weer op orde te krijgen. En die orde werd door de PvdA en de VVD hersteld, om vervolgens door Fortuin in 4 jaar tijd weer dusdanig door te schieten dat we waarschijnlijk weer twintig jaar nodig hebben om privatisering, zorgtoeslagen, hypotheekrente en noem maar op weer enigszins op de rails te zetten. Het blijft schommelen en in het afgelopen jaar is de slinger weer de andere kant opgegaan. Bos verwoorde dat prima in zijn Volkskrant artikel, waarin hij sprak over de vijf grote kantelingen: 1. Van Eigen Verantwoordelijkheid naar Gemeenschappelijke verantwoordelijkheid, het weer gaan over bijvoorbeeld sociale samenhang, armoedebestrijding en loonkostensubsidies.
2. Het stellingnemen tegen het idee dat marktwerking en privatisering altijd goed is voor consument en burger (nog amper een jaar geleden streden we voor Schiphol en sprak Zalm het machtswoord)
3. De sfeer van confrontatie, polarisatie en zwartepieten is vervangen door een politiek van duidelijkheid en problemen oplossen. Met name op het gebied van Huurliberalisatie en Integratie. Nog maar amper een jaar geleden vond het kabinet polarisatie nodig, die echter de problemen alleen maar groter maakte en die welke je in staat stelt problemen beter op te lossen.
4. Afstand nemen van het economisch georienteerd "gemiddelde Nederlander" denken. Naast het idee dat de burger gemiddeld steeds meer behoefte heeft aan steeds minder overheid is het ook zo dat steeds meer mensen op achterstand zijn geraakt. Gezinnen waar ouders onmachtig zijn hun kinderen op te voeden. Burgers die zich door een zich terugtrekkende politiek in de steek gelaten zouden voelen. Dit zijn burgers die dankbaar zijn als zich met de oplossing van hun problemen te bemoeien.
5. Ophouden met grote vanuit Den Haag geregiseerde systeemwijzigingen. Geen rust in de zin van niets doen, maar in de zin van investeren en ruimte geven aan de mensen op de werkvloer om aan de slag te gaan met de nieuwe regels en systemen.
De slinger gaat de andere kant uit en optisch lijkt hij dan even tot stilstand te zijn gekomen, maar hij zal langzaam weer op stoom komen. Daar vertrouw ik op en daar houden we Bos ook aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten