Niet Trapped, The Kiss, DeadEnd street, maar The Hours, prachtige film.
Jules vond hem een vrouwenfilm, Pieta prachtig, Truus idem, Ellen was er niet voor gevallen, ik vond hem schitterend. Mooie beelden, prachtig geluid (sfeer the Piano), vernuftig plot. Een indringend beeld van drie vrouwen die in een leven terechtkomen dat hen meesleurt naar de afgrond, en als een molensteen om hun hals hangt, waaruit ontsnappen onmogelijk is. Hun ogen worden langzaam geopend, een lot uiteindelijk bezegeld door een onmogelijke kus: een vergeefse roep in de wildernis. De drie levens komen samen in een fraai en dramatisch slot, waarmee de film begint. I think that your creativity stems from your environment a lot of the time, zegt Virginia Woolf. Terug naar de stad, het is erger te sterven van verveling dan ten onder te gaan aan het leven.