Kantoorhumor
Op een onverwachte plek vond ik leuke (en minder leuke) verhaaltjes. Kijk naar NRC>Kantoorhumor
Enquête van de Verenigde Naties
The U.N. conducted a worldwide survey last month. The only question asked was:
"Would you please give your honest opinion about solutions to the food shortage in the rest of the world".
The survey was a HUGE failure.
In Africa they didn't know what 'food' meant.
In Eastern Europe they didn't now what 'honest' meant.
In Western Europe they didn't know what 'shortage' meant.
In China they didn't know what 'opinion' meant.
In the Middle East they didn't know what 'solution' meant.
In Denmark they didn't know what 'please' meant.
And in the United States,.... they didn't know what 'the rest of the world' meant.
(Inzender: Freek Vrugtman)
donderdag, februari 27, 2003
woensdag, februari 26, 2003
Uitdukkingen
Dit weekend in brussel geweest, zomerse taferelen, op de grote markt, bij de broodwinkel (in de straat van de beurs)... genoten. Daarna aan het werk bij onze Belgische collega's, die me trakteerden op een nieuwe uitdrukking: niet gewaagd, altijd maagd. Soms heeft een mens aan een paar woordjes genoeg om een drie uur durende treinreis gniffelend door te brengen.
Als onze zuiderburen ons theoretiscgh geneuzel wat te veel worden roepen ze, allee... we gaan er toch geen oliefabriek van maken. Relativeren kunnen ze wel, net als de kinderen van een collega.....
Bij mijn weg naar huis, vanmiddag riep hij over een mailtje van zijn baas... "mijn kinderen zouden zeggen LB:... Lekker belangrijk." De toon waarop hij dat zei, maakte mijn fietstochtje weer tot een pleziertje.
Een kinderhand is snel gevuld.
Zie alle proverbs/gezegden in alle talen, nieuw ontdekt al vaak naar gezocht: http://www.zegswijzen.nl
Dit weekend in brussel geweest, zomerse taferelen, op de grote markt, bij de broodwinkel (in de straat van de beurs)... genoten. Daarna aan het werk bij onze Belgische collega's, die me trakteerden op een nieuwe uitdrukking: niet gewaagd, altijd maagd. Soms heeft een mens aan een paar woordjes genoeg om een drie uur durende treinreis gniffelend door te brengen.
Als onze zuiderburen ons theoretiscgh geneuzel wat te veel worden roepen ze, allee... we gaan er toch geen oliefabriek van maken. Relativeren kunnen ze wel, net als de kinderen van een collega.....
Bij mijn weg naar huis, vanmiddag riep hij over een mailtje van zijn baas... "mijn kinderen zouden zeggen LB:... Lekker belangrijk." De toon waarop hij dat zei, maakte mijn fietstochtje weer tot een pleziertje.
Een kinderhand is snel gevuld.
Zie alle proverbs/gezegden in alle talen, nieuw ontdekt al vaak naar gezocht: http://www.zegswijzen.nl
donderdag, februari 20, 2003
Leuke gedichtjes, zoals
Spleen:
Ik zit mij voor het vensterglas
onnoemelijk te vervelen
Ik wou dat ik twee hondjes was,
dan kon ik samen spelen.
zie: BEKENDE DICHTERS DICHTEN
Nog een leuke is Taalgein, mettaal grapjes, bloopers in de krant (net als in de VN) etc.
Spleen:
Ik zit mij voor het vensterglas
onnoemelijk te vervelen
Ik wou dat ik twee hondjes was,
dan kon ik samen spelen.
zie: BEKENDE DICHTERS DICHTEN
Nog een leuke is Taalgein, mettaal grapjes, bloopers in de krant (net als in de VN) etc.
De politieke keuzes geanalyseerd door CpB
Zoonlief moet een werkstuk maken voor economie en kwam met de volgende link aanzetten van het CpB over de vergelijking van de verkiezingsprogramma's, best interessant. Blijkt het ook nog eens van een van de wandelmaatjes te zijn. Het gaat voor de goede orde over de verkiezingsprogramma's van 2002 te gaan.
Zoonlief moet een werkstuk maken voor economie en kwam met de volgende link aanzetten van het CpB over de vergelijking van de verkiezingsprogramma's, best interessant. Blijkt het ook nog eens van een van de wandelmaatjes te zijn. Het gaat voor de goede orde over de verkiezingsprogramma's van 2002 te gaan.
dinsdag, februari 18, 2003
Wouter legt het uit.
Het was dus niet goed gegaan met de reservering, maar ik mocht er uiteindelijk toch naar binnen.
Het was een leuke bijeenkomst (tot 9.00 uur). Wouter is niet groot, heeft wel flinke bakkebaarden moet ik zeggen.
Eerst hield Bos een hele speech over de stand van zaken in de formatie. Een gelikt en vurig betoog over herkenbaarheid en geloofwaardigheid. Meeregeren is echt een belangrijk punt voor Bos. Pas dan heb je invloed en kun je de ongetwijfeld pijnlijke maatregelen die genomen moeten worden op een sociale manier beinvloeden. Achtereenvolgens kwamen de hete issues aan de orde.
De gezondheidszorg: als we meer willen zal er meer betaald moeten worden: maar als er meer betaald moet worden moeten die lasten eerlijk verdeeld worden. Bos en balk zijn het hier redelijk over eens.
Veiligheid: evenwicht tussen preventie en repressie: ook eens, alleen de kosten zijn hoger bij preventie.
Financien: staatschuld is belangrijk, houden de EU norm niet meer dan dat. We willen het nageslacht ook niet opzadelen met onveilige steden, slecht onderwijs en hopeloze wachtlijsten, kortom: pas beslissen over de staatschuld als we alle plannen hebben afgewogen.
Dan Irak: standpunt: de veiligheidsraad is leidend. Het standpunt van de EU is en was het standpunt van de PvdA. geen makkelijk en simpel standpunt.
Bos gaf toe dat de massale bijeenkomsten van zaterdag heel belangrijk waren. Ik kreeg niet de gelegheid te vragen of hij dan spijt had dat hij niet had meegelopen. Hij was er overigens wel, omdat hij boodschappen aan het doen was.
Daarna een heel debat over Irak, het belangrijkste is dat de PvdA wil meepraten en alles wil doen om een oorlog te voorkomen. Als je je categorisch tegen een oorlog verklaard dan heb je geen drukmiddel. Iemand kwam met de vraag of er niet aan een alternatief gewerkt kan worden, met name voor de Irakezen. Koenders gaf wel toe dat de VS wel degelijk ook over de toekomst van Irak nadenkt, het is niet alleen olie.
Het gezelschap was een stuk gematigder en veel vrouwelijker dan de eerdere bijeenkomsten. De echte diehards waren maar montjesmaat aanwezig, maar lieten wel van zich horen.
Noortje van Oostveen leidde de avond (oud geworden) het was leuk. De Rode Hoed is een gezellige arena.
Het was dus niet goed gegaan met de reservering, maar ik mocht er uiteindelijk toch naar binnen.
Het was een leuke bijeenkomst (tot 9.00 uur). Wouter is niet groot, heeft wel flinke bakkebaarden moet ik zeggen.
Eerst hield Bos een hele speech over de stand van zaken in de formatie. Een gelikt en vurig betoog over herkenbaarheid en geloofwaardigheid. Meeregeren is echt een belangrijk punt voor Bos. Pas dan heb je invloed en kun je de ongetwijfeld pijnlijke maatregelen die genomen moeten worden op een sociale manier beinvloeden. Achtereenvolgens kwamen de hete issues aan de orde.
De gezondheidszorg: als we meer willen zal er meer betaald moeten worden: maar als er meer betaald moet worden moeten die lasten eerlijk verdeeld worden. Bos en balk zijn het hier redelijk over eens.
Veiligheid: evenwicht tussen preventie en repressie: ook eens, alleen de kosten zijn hoger bij preventie.
Financien: staatschuld is belangrijk, houden de EU norm niet meer dan dat. We willen het nageslacht ook niet opzadelen met onveilige steden, slecht onderwijs en hopeloze wachtlijsten, kortom: pas beslissen over de staatschuld als we alle plannen hebben afgewogen.
Dan Irak: standpunt: de veiligheidsraad is leidend. Het standpunt van de EU is en was het standpunt van de PvdA. geen makkelijk en simpel standpunt.
Bos gaf toe dat de massale bijeenkomsten van zaterdag heel belangrijk waren. Ik kreeg niet de gelegheid te vragen of hij dan spijt had dat hij niet had meegelopen. Hij was er overigens wel, omdat hij boodschappen aan het doen was.
Daarna een heel debat over Irak, het belangrijkste is dat de PvdA wil meepraten en alles wil doen om een oorlog te voorkomen. Als je je categorisch tegen een oorlog verklaard dan heb je geen drukmiddel. Iemand kwam met de vraag of er niet aan een alternatief gewerkt kan worden, met name voor de Irakezen. Koenders gaf wel toe dat de VS wel degelijk ook over de toekomst van Irak nadenkt, het is niet alleen olie.
Het gezelschap was een stuk gematigder en veel vrouwelijker dan de eerdere bijeenkomsten. De echte diehards waren maar montjesmaat aanwezig, maar lieten wel van zich horen.
Noortje van Oostveen leidde de avond (oud geworden) het was leuk. De Rode Hoed is een gezellige arena.
zondag, februari 16, 2003
Niet het goede middel
Pim wou erheen, ik ging mee.. en terecht. Geen goed woord voor Saddam, maar ook geen goed woord voor Oorlog, die alles op scherp zou kunnen zetten en de westerse wereld tegen de oosterse wereld zou kunnen opzetten. Voor de tweede keer in mijn leven ben ik tegen iets wat de VS als logisch ziet, maar niet is. De eerste keer had ik gelijk (kernwapens) en liever heb ik nu geen gelijk en blijkt uiteindelijk de VS de grote verlosser voor onderdrukten. Maar ik betwijfel dit ten zeerste. Het moet anders kunnen, er moet een oplossing zijn die minder haat zaait maar vertrouwen doet groeien. Als Blix nou eens naar een oplossing gaat zoeken in plaats van naar wapens die uiteraard goed vestopt blijken te zijn en waarschijnlijk niet eens binnen Irak maar ergens waar ze onmiddellijk kunnen worden ingezet. Nee, the Sharon-way is een Dead-end street: 15 februari op de Dam, 70.000 man.
Pim wou erheen, ik ging mee.. en terecht. Geen goed woord voor Saddam, maar ook geen goed woord voor Oorlog, die alles op scherp zou kunnen zetten en de westerse wereld tegen de oosterse wereld zou kunnen opzetten. Voor de tweede keer in mijn leven ben ik tegen iets wat de VS als logisch ziet, maar niet is. De eerste keer had ik gelijk (kernwapens) en liever heb ik nu geen gelijk en blijkt uiteindelijk de VS de grote verlosser voor onderdrukten. Maar ik betwijfel dit ten zeerste. Het moet anders kunnen, er moet een oplossing zijn die minder haat zaait maar vertrouwen doet groeien. Als Blix nou eens naar een oplossing gaat zoeken in plaats van naar wapens die uiteraard goed vestopt blijken te zijn en waarschijnlijk niet eens binnen Irak maar ergens waar ze onmiddellijk kunnen worden ingezet. Nee, the Sharon-way is een Dead-end street: 15 februari op de Dam, 70.000 man.
vrijdag, februari 14, 2003
Fietsflits
Wat is dat nou weer... Welnu ik fiets elke dag zo'n uurtje (woon-werk) en in die tijd prakkezeer ik natuurlijk het een en ander. De bovenkamer staat nooit stil (helaas). In het laatste halfjaar is het begrip Normen en Waarden nogal populair, dus het verbaast mij niets dat ik daar af en toe ook wel eens over nadenk. Op de fiets in de polder.
Wat mij daarbij vooral biologeert (lach niet) is de rol van hiernamaals. De crux van hoe we ons hier gedragen wordt voor een (en misschien wel het grootste) deel bepaalt hoe we denken over het hier in relatie tot het hierna, is de gedachte. Ik geef wat opties:
- Er is niets, het houdt gewoon op: in dat geval moeten we zoveel mogelijk uit het hier zien te halen en hoeven we geen vrees te hebben voor als het mis gaat. Je draait de knop om en klaar is Kees. Leef er op los, als je maar lol hebt. Verder is natuurlijk belangrijk, zolang je je goed voelt te rekken en erbij te blijven (vrij naar Wim Sonneveld).
- Het leven gaat gewoon door in een andere vorm: er is geen ontkomen aan, je zult je moeten gedragen (ooit) anders wordt je leven van kwaad tot erger. Misschien is er wel een scheidsrechter daarboven die je al dan niet toelaat tot hel of hemel. Of nog erger je komt je hele omgeving weer tegen.
- Het leven is een voorbereiding op hierna: door heldendaden kun je een prachtige uitgangspositie creeren voor als je het tijdelijke met het eeuwige gaat verwisselen. Iedereen weet op welke vreselijke heldendaden ik doel. Ons aardse bestaan heeft een functie, die in een groter verband dient te worden gezocht.
Geloven is dus geen garantie voor een waardevol leven. Geloven in niks maakt het leven evenwel een stuk ingewikkelder: Je zult je waarden en normen moeten halen uit het hier en uit je zelf. De wijze waarop je je geluk vindt (op langere termijn) is min of meer bepalend voor je waarden en normen, lijkt mij.
Ik moet toegeven, ik kan moeilijk in mijn eentje gelukkig zijn. Om te zorgen dat ik met anderen kan zijn worden mjn waarde en normen bepaalt door de wijze waarop ik mijn geluk deel. Een kennismanagement principe is: It grows when it flows. Zo geldt dit ook voor geluk: het groeit naarmate het wordt ervaren met anderen. Ze hebben hiervoor de term sociaal uitgevonden. En omdat ik op vrijdag hier in mijn eentje zet. Typ ik het maar ergens neer.
Wat is dat nou weer... Welnu ik fiets elke dag zo'n uurtje (woon-werk) en in die tijd prakkezeer ik natuurlijk het een en ander. De bovenkamer staat nooit stil (helaas). In het laatste halfjaar is het begrip Normen en Waarden nogal populair, dus het verbaast mij niets dat ik daar af en toe ook wel eens over nadenk. Op de fiets in de polder.
Wat mij daarbij vooral biologeert (lach niet) is de rol van hiernamaals. De crux van hoe we ons hier gedragen wordt voor een (en misschien wel het grootste) deel bepaalt hoe we denken over het hier in relatie tot het hierna, is de gedachte. Ik geef wat opties:
- Er is niets, het houdt gewoon op: in dat geval moeten we zoveel mogelijk uit het hier zien te halen en hoeven we geen vrees te hebben voor als het mis gaat. Je draait de knop om en klaar is Kees. Leef er op los, als je maar lol hebt. Verder is natuurlijk belangrijk, zolang je je goed voelt te rekken en erbij te blijven (vrij naar Wim Sonneveld).
- Het leven gaat gewoon door in een andere vorm: er is geen ontkomen aan, je zult je moeten gedragen (ooit) anders wordt je leven van kwaad tot erger. Misschien is er wel een scheidsrechter daarboven die je al dan niet toelaat tot hel of hemel. Of nog erger je komt je hele omgeving weer tegen.
- Het leven is een voorbereiding op hierna: door heldendaden kun je een prachtige uitgangspositie creeren voor als je het tijdelijke met het eeuwige gaat verwisselen. Iedereen weet op welke vreselijke heldendaden ik doel. Ons aardse bestaan heeft een functie, die in een groter verband dient te worden gezocht.
Geloven is dus geen garantie voor een waardevol leven. Geloven in niks maakt het leven evenwel een stuk ingewikkelder: Je zult je waarden en normen moeten halen uit het hier en uit je zelf. De wijze waarop je je geluk vindt (op langere termijn) is min of meer bepalend voor je waarden en normen, lijkt mij.
Ik moet toegeven, ik kan moeilijk in mijn eentje gelukkig zijn. Om te zorgen dat ik met anderen kan zijn worden mjn waarde en normen bepaalt door de wijze waarop ik mijn geluk deel. Een kennismanagement principe is: It grows when it flows. Zo geldt dit ook voor geluk: het groeit naarmate het wordt ervaren met anderen. Ze hebben hiervoor de term sociaal uitgevonden. En omdat ik op vrijdag hier in mijn eentje zet. Typ ik het maar ergens neer.
Dinsdag bijeenkomst met Wouter Bos in de Rode Hoed.
Kan ik hem ook een live aanschouwen. Zie aankondiging. Hij ziet er op TV toch wel stevig vermoeid uit moet ik zeggen. Hij schrijft elke week een soort nieuwsbrief en die is toch wel informatief om te lezen. Hij heet BosBoden, zonder 'n'.
Wat me goed doet is dat het kenniscentrum binnen de PvdA als belangrijkste thema voor 2003: onderwijs heeft gekozen. Zoals ik al eerder schreef in reactie op het programma van D66, ik vind Onderwijs misschien wel het belangrijkste issue wat er op politiek terrein is. Juist omdat onderwjis de basis vormt voor de toekomst en omdat daar de invloed op de ontwikkeling van mensen het effectiefst kan worden aangewend. Veranderen is moeilijker dan aanleren. Zie PvdA-kenniscentrum
Kan ik hem ook een live aanschouwen. Zie aankondiging. Hij ziet er op TV toch wel stevig vermoeid uit moet ik zeggen. Hij schrijft elke week een soort nieuwsbrief en die is toch wel informatief om te lezen. Hij heet BosBoden, zonder 'n'.
Wat me goed doet is dat het kenniscentrum binnen de PvdA als belangrijkste thema voor 2003: onderwijs heeft gekozen. Zoals ik al eerder schreef in reactie op het programma van D66, ik vind Onderwijs misschien wel het belangrijkste issue wat er op politiek terrein is. Juist omdat onderwjis de basis vormt voor de toekomst en omdat daar de invloed op de ontwikkeling van mensen het effectiefst kan worden aangewend. Veranderen is moeilijker dan aanleren. Zie PvdA-kenniscentrum
zondag, februari 09, 2003
Requiem voor een vriend (Voskuil)
Het is volbracht, Jan is gesneuveld. Zijn hele leven was een gevecht met pen en briefkaart. Voor hem is het mailen te laat uitgevonden, hij stuurde 10-tallen brieven, copietjes en vooral briefkaarten naar zijn vriend-op-afstand. Klem tussen zijn ideeen en de realiteit, gevangen in zijn spitsheid en zijn uitingsdrang, gedreven door zijn manie geremd door depressies.
Een vriend, maar waarom, wat bond, wat trok? Ik denk dat Voskuil er ook geen raad mee wist, net als de lezer. Langzaam ontstaat een unheimisch gevoel, zuigt een vriend zich verder in het moeras, het onheil is te voorzien. Als hij uiteindelijk zichzelf uit het lijden wil verlossen wordt hij met beide benen op de grond gezet: je moet de rit uitzitten, ook al bevalt het slecht en er het beste uithalen.
Rond Blz 400 doet Voskuil verslag van de mislukte zelfmoordpoging, die voor iedereen in crisis de betrekkelijkheid van leven en dood doet inzien: Zijn vrouw wil graag nog even de belastingaangifte geregeld zien, voordat Jan er een einde aan maakt, waarop Jan roept dat dit nu juist een van de redenen is er een einde aan te maken. Maar ze heeft natuurlijk wel een beetje gelijk.
De vriend sneuvelt uiteindelijk verlaten door vrouw, vriend en verstand in een verpleeghuis en durft uiteindelijk de bezorgde schrijver onverwijld de deur te wijzen: "Sodemieter op" zijn zijn laatste woorden. De verwijdering die al bij bladzijde 1 begint daarmee, voltooiend. Of juist niet?
Toevallig was ik in de buurt van begraafplaats Zorgvliet, toen ik de laatste bladzijden las. Ik vond op één van de grafstenen een gedeelte van onderstaande spreuk. Er is een verband tusssen het gevoel wat overbleef na het lezen van het boek en die zinnen, hoewel ik ze niet kan uitleggen. Gemis van iets wat je gedurende het leven (voor de lezer: lezen) niet zou vermoeden, maar dat toch ontstaat nadat de laatste zin is gelezen., de goeijige Voskuil is afgewezen.
Je länger du dort bist, um so mehr bist du hier,
je weiter du fort bist, um so näher bei mir.
Du wirst mir notwendiger, als das tägliche Brot ist -
du wirst lebendiger, je länger du tot bist!
Ik vond de nieuwe Voskuil niet zijn beste boek, hij liet zijn vriend te veel aan het woord, je wilde hem de mond snoeren en de schrijver zelf aan het woord horen. Maar zo is de schrijver, hij neemt waar en registeert. Dat maakt hem toch wel uniek.
Het is volbracht, Jan is gesneuveld. Zijn hele leven was een gevecht met pen en briefkaart. Voor hem is het mailen te laat uitgevonden, hij stuurde 10-tallen brieven, copietjes en vooral briefkaarten naar zijn vriend-op-afstand. Klem tussen zijn ideeen en de realiteit, gevangen in zijn spitsheid en zijn uitingsdrang, gedreven door zijn manie geremd door depressies.
Een vriend, maar waarom, wat bond, wat trok? Ik denk dat Voskuil er ook geen raad mee wist, net als de lezer. Langzaam ontstaat een unheimisch gevoel, zuigt een vriend zich verder in het moeras, het onheil is te voorzien. Als hij uiteindelijk zichzelf uit het lijden wil verlossen wordt hij met beide benen op de grond gezet: je moet de rit uitzitten, ook al bevalt het slecht en er het beste uithalen.
Rond Blz 400 doet Voskuil verslag van de mislukte zelfmoordpoging, die voor iedereen in crisis de betrekkelijkheid van leven en dood doet inzien: Zijn vrouw wil graag nog even de belastingaangifte geregeld zien, voordat Jan er een einde aan maakt, waarop Jan roept dat dit nu juist een van de redenen is er een einde aan te maken. Maar ze heeft natuurlijk wel een beetje gelijk.
De vriend sneuvelt uiteindelijk verlaten door vrouw, vriend en verstand in een verpleeghuis en durft uiteindelijk de bezorgde schrijver onverwijld de deur te wijzen: "Sodemieter op" zijn zijn laatste woorden. De verwijdering die al bij bladzijde 1 begint daarmee, voltooiend. Of juist niet?
Toevallig was ik in de buurt van begraafplaats Zorgvliet, toen ik de laatste bladzijden las. Ik vond op één van de grafstenen een gedeelte van onderstaande spreuk. Er is een verband tusssen het gevoel wat overbleef na het lezen van het boek en die zinnen, hoewel ik ze niet kan uitleggen. Gemis van iets wat je gedurende het leven (voor de lezer: lezen) niet zou vermoeden, maar dat toch ontstaat nadat de laatste zin is gelezen., de goeijige Voskuil is afgewezen.
Je länger du dort bist, um so mehr bist du hier,
je weiter du fort bist, um so näher bei mir.
Du wirst mir notwendiger, als das tägliche Brot ist -
du wirst lebendiger, je länger du tot bist!
Ik vond de nieuwe Voskuil niet zijn beste boek, hij liet zijn vriend te veel aan het woord, je wilde hem de mond snoeren en de schrijver zelf aan het woord horen. Maar zo is de schrijver, hij neemt waar en registeert. Dat maakt hem toch wel uniek.
zaterdag, februari 08, 2003
Auto: een mogelijkheid voor enkelen wordt al gauw een noodzaak voor velen.
> Uit de NRC, met dank aan Juul.
>
> In Nederland hebben 6,7 miljoen mensen een auto. Als je vraagt waarom
> krijg je allerlei antwoorden: lekker droog, wel gemakkelijk, kan niet
> zonder, moet voor mijn werk, et cetera. Maar het beste antwoord hoor je
> nooit. Dat is namelijk: omdat de anderen ook een auto hebben.
> Door Warna Oosterbaan
> Ga naar een basisschool en zie hoe ouders hun kinderen naar school
> brengen: met de auto. Waarom? Omdat die kinderen anders overreden worden
> door ouders die hun kinderen met de auto naar school brengen. Ziedaar het
> beste voorbeeld van de paradox waarin de auto ons heeft gestort.
> De autoparadox manifesteert zich overal. Waarom gaan mensen met de auto en
> niet met de trein naar hun werk? Omdat dat werk op een industrieterrein of
> een bedrijvenpark is ondergebracht, locaties die zich alleen maar hebben
> kunnen ontwikkelen omdat er auto's bestaan. Ook een acceptabel antwoord:
> omdat het openbaar vervoer twee of drie keer zoveel tijd kost. Maar waarom
> is dat vervoer niet sneller of fijnmaziger? Omdat er te weinig gebruik van
> wordt gemaakt. Waarom? Omdat de meeste mensen met de auto gaan.
> De auto maakt het autobezit dus noodzakelijk, en daarom kon er weer iets
> komen dat in een autoloze samenleving onmogelijk is: het shoppingcentrum.
> Gemakkelijk bereikbaar en met gratis parkeermogelijkheid. Omdat het zo ver
> is, ga je een keer per week. Dan moet je natuurlijk wel met de auto, want
> de hoeveelheid boodschappen past niet meer in de fietstas.
> Al het verkeer dat daarvan het resultaat is, wurmt zich door stadsroutes
> en rondwegen, door buitenwijken en steden en het is bij dat gedruis alleen
> maar uit te houden als je er zo nu en dan eens uitbreekt. En het is de
> auto die het mogelijk maakt naar de boot, het buitenhuisje en het
> bungalowpark te gaan. Daardoor konden die voorzieningen op voorheen
> onbereikbare locaties worden gevestigd.
> Het is de auto die de inrichting van het land bepaalt. Die kruispunten
> verandert in rotondes, die van weggetjes wegen en van wegen snelwegen
> maakt, die bruggetjes verandert in viaducten en viaducten in klaverbladen.
> Die bossen doormidden snijdt en dorpen aan stukken scheurt. De auto heeft
> de ruimte gekoloniseerd.
> Het autobezit is een fraaie illustratie van een bekende sociologische
> wetmatigheid: een mogelijkheid voor enkelen wordt al gauw een noodzaak
> voor velen. Vergelijk het met het hebben van een e-mailadres, met het
> spreken van Engels of het bezit van een creditcard.
> Maar met auto's is nog het erger, want die hebben iets dat die kaart, dat
> adres en die taal veel minder hebben: ernstige bezwaren. Auto's zijn
> lawaaiig, ze vervuilen de lucht en zijn gevaarlijk. Dat de auto desondanks
> een groot succes is geworden, is te danken aan de tomeloze inzet van
> generaties technici en bestuurders. Niet dat ze de problemen hebben
> opgelost. Ze hebben ze vooral verplaatst.
> Een paar voorbeelden. De automotoren zijn stiller geworden. Maar de hoge
> snelheden en de drukte van tegenwoordig hebben het bandenlawaai doen
> aanzwellen tot een zeurend achtergrondgedrens, dat je overal kunt horen.
> De uitlaatgassen zijn gereinigd door de katalysator. Maar hij is ook een
> technologische rem geweest op de ontwikkeling van zuinige benzinemotoren.
> Dan zijn auto's natuurlijk onveilig. Met zijn honderdduizenden over de
> wegen denderen is vragen om ongelukken. Het antwoord van de auto-industrie
> wordt gevormd door de kooiconstructie, de kreukelzone, de
> anti-blokkeersystemen. Die helpen goed, maar alleen de automobilisten. Wie
> door zo'n zware tank wordt aangereden, kan maar op één ding hopen: dat hij
> zelf ook in zo'n rijdend fort zit. Want ben je voetganger, fietser of
> motorrijder, dan leg je het loodje. De statistieken bewijzen het: per
> afgelegde kilometer is het leven van de voetganger acht keer zo onveilig
> als dat van de automobilist.
> Zo wordt elk probleem in het voordeel van de automobilist opgelost. Alles
> wat de automobilist helpt, pakt nadelig uit voor de andere weggebruikers.
> Zelfs het auto-interieur draagt daaraan bij. Dat is tegenwoordig zo
> comfortabel dat de aandacht voor het buitengebeuren verslapt. Het is
> steeds meer op een huiskamer gaan lijken. De weg wordt buitenwereld, een
> landschap waar de automobilist geïnteresseerd naar kijkt, maar waarvan hij
> allang geen deel meer uitmaakt. Een bewegend decor is het, een road movie
> waarvan de bestuurder regisseur, cameraman én hoofdrolspeler is.
> Dat creëert een illusie van almacht die weliswaar op gespannen voet staat
> met de kwetsbare werkelijkheid waarin de auto verkeert, maar waaraan de
> automobilist zich graag overgeeft. De auto is een rijdend universum waarin
> de chauffeur voor God kan spelen.
> Wie wil weten waartoe dat uiteindelijk leidt, moet eens op een ochtend of
> avond naar de snelweg gaan. Rijen dik staan ze daar, vooruitkomen doen ze
> nauwelijks. Hier lijkt de autodroom voorgoed gestrand, maar nee, de
> volgende ochtend staan ze er weer. Waarom? Omdat de chauffeurs verslaafd
> zijn aan het stuurwiel, maar vooral omdat ze de willoze slachtoffers zijn
> van een onomkeerbaar proces: de automobilisering van de samenleving.
>
> Uit de NRC, met dank aan Juul.
>
> In Nederland hebben 6,7 miljoen mensen een auto. Als je vraagt waarom
> krijg je allerlei antwoorden: lekker droog, wel gemakkelijk, kan niet
> zonder, moet voor mijn werk, et cetera. Maar het beste antwoord hoor je
> nooit. Dat is namelijk: omdat de anderen ook een auto hebben.
> Door Warna Oosterbaan
> Ga naar een basisschool en zie hoe ouders hun kinderen naar school
> brengen: met de auto. Waarom? Omdat die kinderen anders overreden worden
> door ouders die hun kinderen met de auto naar school brengen. Ziedaar het
> beste voorbeeld van de paradox waarin de auto ons heeft gestort.
> De autoparadox manifesteert zich overal. Waarom gaan mensen met de auto en
> niet met de trein naar hun werk? Omdat dat werk op een industrieterrein of
> een bedrijvenpark is ondergebracht, locaties die zich alleen maar hebben
> kunnen ontwikkelen omdat er auto's bestaan. Ook een acceptabel antwoord:
> omdat het openbaar vervoer twee of drie keer zoveel tijd kost. Maar waarom
> is dat vervoer niet sneller of fijnmaziger? Omdat er te weinig gebruik van
> wordt gemaakt. Waarom? Omdat de meeste mensen met de auto gaan.
> De auto maakt het autobezit dus noodzakelijk, en daarom kon er weer iets
> komen dat in een autoloze samenleving onmogelijk is: het shoppingcentrum.
> Gemakkelijk bereikbaar en met gratis parkeermogelijkheid. Omdat het zo ver
> is, ga je een keer per week. Dan moet je natuurlijk wel met de auto, want
> de hoeveelheid boodschappen past niet meer in de fietstas.
> Al het verkeer dat daarvan het resultaat is, wurmt zich door stadsroutes
> en rondwegen, door buitenwijken en steden en het is bij dat gedruis alleen
> maar uit te houden als je er zo nu en dan eens uitbreekt. En het is de
> auto die het mogelijk maakt naar de boot, het buitenhuisje en het
> bungalowpark te gaan. Daardoor konden die voorzieningen op voorheen
> onbereikbare locaties worden gevestigd.
> Het is de auto die de inrichting van het land bepaalt. Die kruispunten
> verandert in rotondes, die van weggetjes wegen en van wegen snelwegen
> maakt, die bruggetjes verandert in viaducten en viaducten in klaverbladen.
> Die bossen doormidden snijdt en dorpen aan stukken scheurt. De auto heeft
> de ruimte gekoloniseerd.
> Het autobezit is een fraaie illustratie van een bekende sociologische
> wetmatigheid: een mogelijkheid voor enkelen wordt al gauw een noodzaak
> voor velen. Vergelijk het met het hebben van een e-mailadres, met het
> spreken van Engels of het bezit van een creditcard.
> Maar met auto's is nog het erger, want die hebben iets dat die kaart, dat
> adres en die taal veel minder hebben: ernstige bezwaren. Auto's zijn
> lawaaiig, ze vervuilen de lucht en zijn gevaarlijk. Dat de auto desondanks
> een groot succes is geworden, is te danken aan de tomeloze inzet van
> generaties technici en bestuurders. Niet dat ze de problemen hebben
> opgelost. Ze hebben ze vooral verplaatst.
> Een paar voorbeelden. De automotoren zijn stiller geworden. Maar de hoge
> snelheden en de drukte van tegenwoordig hebben het bandenlawaai doen
> aanzwellen tot een zeurend achtergrondgedrens, dat je overal kunt horen.
> De uitlaatgassen zijn gereinigd door de katalysator. Maar hij is ook een
> technologische rem geweest op de ontwikkeling van zuinige benzinemotoren.
> Dan zijn auto's natuurlijk onveilig. Met zijn honderdduizenden over de
> wegen denderen is vragen om ongelukken. Het antwoord van de auto-industrie
> wordt gevormd door de kooiconstructie, de kreukelzone, de
> anti-blokkeersystemen. Die helpen goed, maar alleen de automobilisten. Wie
> door zo'n zware tank wordt aangereden, kan maar op één ding hopen: dat hij
> zelf ook in zo'n rijdend fort zit. Want ben je voetganger, fietser of
> motorrijder, dan leg je het loodje. De statistieken bewijzen het: per
> afgelegde kilometer is het leven van de voetganger acht keer zo onveilig
> als dat van de automobilist.
> Zo wordt elk probleem in het voordeel van de automobilist opgelost. Alles
> wat de automobilist helpt, pakt nadelig uit voor de andere weggebruikers.
> Zelfs het auto-interieur draagt daaraan bij. Dat is tegenwoordig zo
> comfortabel dat de aandacht voor het buitengebeuren verslapt. Het is
> steeds meer op een huiskamer gaan lijken. De weg wordt buitenwereld, een
> landschap waar de automobilist geïnteresseerd naar kijkt, maar waarvan hij
> allang geen deel meer uitmaakt. Een bewegend decor is het, een road movie
> waarvan de bestuurder regisseur, cameraman én hoofdrolspeler is.
> Dat creëert een illusie van almacht die weliswaar op gespannen voet staat
> met de kwetsbare werkelijkheid waarin de auto verkeert, maar waaraan de
> automobilist zich graag overgeeft. De auto is een rijdend universum waarin
> de chauffeur voor God kan spelen.
> Wie wil weten waartoe dat uiteindelijk leidt, moet eens op een ochtend of
> avond naar de snelweg gaan. Rijen dik staan ze daar, vooruitkomen doen ze
> nauwelijks. Hier lijkt de autodroom voorgoed gestrand, maar nee, de
> volgende ochtend staan ze er weer. Waarom? Omdat de chauffeurs verslaafd
> zijn aan het stuurwiel, maar vooral omdat ze de willoze slachtoffers zijn
> van een onomkeerbaar proces: de automobilisering van de samenleving.
>
De formateur op de fiets, De viering van het einde van een kort, luidruchtig tijdperk.
Verdonck / Holland, met dank aan Paul
De firma Gazelle haakte gisteren in op de fietsende informateur Donner met een advertentie onder de slogan:
" De Bentley van de Informateur". De verwijzing was duidelijk, van Heinsbroek, die Den Haag wel eens zou leren hoe de echte wereld in elkaar steekt, naar de ouderwetse deugdelijkheid van de
informateur die bij majesteit langs gaat voor thee met een mariakaakje. een mooi beeld. De lakei die de fiets vasthield, terwijl Donner een beetje frenetiek trekkend z' n aktetas van de bagagedrager haalde. Zo' n zadel met veren en een tasje er onder met de bandenlichters wippers en de Simson, een witte fietspomp, spatlap, jasbeschermer, kettingkast. Ik fiets ook, maar de helft minder. Slechts de broekriem ontbrak. Het zijn allemaal dingen die je bij ons op het dorp alleen in de winkel nog als eenheid ziet. Ze zullen in huize Donner nog een echt fietsenschuurtje
hebben waar het tuinameublement niet een bij mag. En op zaterdag onder het wassen neemt hij altijd even de banden mee.
De schoonheid was ook, dat je veel degelijkheid er zelf bij mocht verzinnen.
Bij auto's kennen ze ten paleizen op de seconde af het tijdpad van het belletje aan de poort tot het openen van het achterportier. maar bij fietsend bezoek kun je met onregelende toestanden te maken krijgen, neerslag en tegenwind vooral, tas aan het stuur of nog iemand in het babyzitje. Als het regent komt de lakei dan met een geopende paraplu de trap af en houdt hij die boven de
druipende gast zodra die op de rem trapt? Of krijg je in z' n geval aan het begin van de oprijlaan een regenscherm in de hand geduwd? Want de Arbo-wet zal wel niet toestaan dat het hele eind zo' n marechaussee met de informateur mee rent.
Maar wat ik natuurlijk vooral miste, was zo 'n gorilla op een ATB-fiets voorop en ter afsluiting nog een Kale kop, grote kont, spiedende ogen, oortje in, het vermoeden van een vuurwapen onder het bollende Jack. Helikopter gierend aan het werk. We zijn onze onschuld kwijt en het zou nooit meer worden zoals het was, een politicus op de fiets, hand uitsteken, linksaf. Gazelle maakte geen reclame voor fietsen maar voor Holland.
Ruud Verdonck
Uit: Trouw 6 februari 2003, "De Onderkant"
Verdonck / Holland, met dank aan Paul
De firma Gazelle haakte gisteren in op de fietsende informateur Donner met een advertentie onder de slogan:
" De Bentley van de Informateur". De verwijzing was duidelijk, van Heinsbroek, die Den Haag wel eens zou leren hoe de echte wereld in elkaar steekt, naar de ouderwetse deugdelijkheid van de
informateur die bij majesteit langs gaat voor thee met een mariakaakje. een mooi beeld. De lakei die de fiets vasthield, terwijl Donner een beetje frenetiek trekkend z' n aktetas van de bagagedrager haalde. Zo' n zadel met veren en een tasje er onder met de bandenlichters wippers en de Simson, een witte fietspomp, spatlap, jasbeschermer, kettingkast. Ik fiets ook, maar de helft minder. Slechts de broekriem ontbrak. Het zijn allemaal dingen die je bij ons op het dorp alleen in de winkel nog als eenheid ziet. Ze zullen in huize Donner nog een echt fietsenschuurtje
hebben waar het tuinameublement niet een bij mag. En op zaterdag onder het wassen neemt hij altijd even de banden mee.
De schoonheid was ook, dat je veel degelijkheid er zelf bij mocht verzinnen.
Bij auto's kennen ze ten paleizen op de seconde af het tijdpad van het belletje aan de poort tot het openen van het achterportier. maar bij fietsend bezoek kun je met onregelende toestanden te maken krijgen, neerslag en tegenwind vooral, tas aan het stuur of nog iemand in het babyzitje. Als het regent komt de lakei dan met een geopende paraplu de trap af en houdt hij die boven de
druipende gast zodra die op de rem trapt? Of krijg je in z' n geval aan het begin van de oprijlaan een regenscherm in de hand geduwd? Want de Arbo-wet zal wel niet toestaan dat het hele eind zo' n marechaussee met de informateur mee rent.
Maar wat ik natuurlijk vooral miste, was zo 'n gorilla op een ATB-fiets voorop en ter afsluiting nog een Kale kop, grote kont, spiedende ogen, oortje in, het vermoeden van een vuurwapen onder het bollende Jack. Helikopter gierend aan het werk. We zijn onze onschuld kwijt en het zou nooit meer worden zoals het was, een politicus op de fiets, hand uitsteken, linksaf. Gazelle maakte geen reclame voor fietsen maar voor Holland.
Ruud Verdonck
Uit: Trouw 6 februari 2003, "De Onderkant"
Flink aan de website gewerkt, neem een kijkje
De vraag is natuurlijk: waar doe je het allemaal voor. Ik schrijf ze vooral voor mezelf, ik vind het leuk om op die manier ,mijn gespinsels vastigheid te geven en soms ook te moeten erkennen dat het flauwekul is en soms vind ik het wel zinnig en is het meer voor het nageslacht. Als ik teruglees wat ik 3 jaar geleden schreef dan vind ik het nog steeds leuk en tijdens het maken van columns kijk je anders naar de wereld. Je gaat op zoek naar leuke dingen en dan kom je ze ook tegen. Er wordt ook al een beetje gereageerd om mijngedachtenspinsels en dat is leuk. Stuur me wat jullie opvalt en dan geef ik ze een plaatje.
De vraag is natuurlijk: waar doe je het allemaal voor. Ik schrijf ze vooral voor mezelf, ik vind het leuk om op die manier ,mijn gespinsels vastigheid te geven en soms ook te moeten erkennen dat het flauwekul is en soms vind ik het wel zinnig en is het meer voor het nageslacht. Als ik teruglees wat ik 3 jaar geleden schreef dan vind ik het nog steeds leuk en tijdens het maken van columns kijk je anders naar de wereld. Je gaat op zoek naar leuke dingen en dan kom je ze ook tegen. Er wordt ook al een beetje gereageerd om mijngedachtenspinsels en dat is leuk. Stuur me wat jullie opvalt en dan geef ik ze een plaatje.
'Citotoets wordt steeds belangrijker'
MAASTRICHT - Toch wijkt het resultaat van een intelligentietest niet zo veel af van dat van de Cito-toets, geeft Warnier toe. ?Maar soms blijkt toch dat een kind meer in zijn mars heeft dan Cito aangeeft. Dan blijkt een kind gewoon niet lekker in z'n vel te zitten op de basisschool. In zo'n geval is onze test toch nuttig.''
VERVOLG VANPAGINA 1Intelligentietesten of niet, voor het voortgezet onderwijs wordt de Cito-toets wel steeds belangrijker. In Maastricht bepaalt VORMing, het schoolbestuur waaronder alle scholen voor voorgezet onderwijs vallen, waar leerlingen van groep acht terechtkomen. Hebben ze minder dan 530Cito-punten, gaan ze bijvoorbeeld naar het vmbo. Tussen de 530 en 534 wordt het of vmbo of havo-tl (theoretische leerweg). Pas bij 544 komt het vwo in beeld. Dat legt druk op de leerling die graag naar de havo of het vwo wil. Die moet nu nog twee dagen zwoegen op z'n Cito-toets. Ook al zegt conrector Janssen dat het advies van de basisschool het belangrijkste is.
Psycholoog Warnier begrijpt wel waarom de meeste scholen kiezen voor Cito. Scholen willen hun kwaliteit laten zien. En Cito laat zien welke vaardigheden de school de kinderen heeft bijgebracht. ,,En als je niet gemeten wordt, kun je ook niets laten zien. Dus redeneren mensen: van die school weten we niks, daar stuur ik mijn kind niet naar toe.''
Juist door die redenering vreest Montessori-leerkracht Boden dat de vrijheid van onderwijs in het gedrang komt. Nog even, verzucht hij, en Cito in Arnhem bepaalt de onderwijsmethodes op de basisscholen. Montessori-, Jenaplan- en Vrije scholen kunnen het dan zo goed als schudden.
In Maastricht en het Heuvelland circuleert sinds kort een notitie met de titel: 'Kwaliteit is meer dan Cito-toets alleen'. Huub van Kruchten van de stichting Jong Leren (veertien openbare en bijzonder-neutrale basisscholen in Maastricht en het Heuvelland die allemaal meedoen aan de Cito-toets) schreef het. Hij vindt dat je de Cito-toets niet tot een heilige graal moet maken. ,,Het advies van de onderwijzer, dat ook rekening houdt met sociaal-emotionele ontwikkeling van de pupil, blijft even, zo niet belangrijker.'' Een kleine troost voor 170.000elf- en twaalfjarigen.
woensdag 05 februari 2003 De Limburger.
MAASTRICHT - Toch wijkt het resultaat van een intelligentietest niet zo veel af van dat van de Cito-toets, geeft Warnier toe. ?Maar soms blijkt toch dat een kind meer in zijn mars heeft dan Cito aangeeft. Dan blijkt een kind gewoon niet lekker in z'n vel te zitten op de basisschool. In zo'n geval is onze test toch nuttig.''
VERVOLG VANPAGINA 1Intelligentietesten of niet, voor het voortgezet onderwijs wordt de Cito-toets wel steeds belangrijker. In Maastricht bepaalt VORMing, het schoolbestuur waaronder alle scholen voor voorgezet onderwijs vallen, waar leerlingen van groep acht terechtkomen. Hebben ze minder dan 530Cito-punten, gaan ze bijvoorbeeld naar het vmbo. Tussen de 530 en 534 wordt het of vmbo of havo-tl (theoretische leerweg). Pas bij 544 komt het vwo in beeld. Dat legt druk op de leerling die graag naar de havo of het vwo wil. Die moet nu nog twee dagen zwoegen op z'n Cito-toets. Ook al zegt conrector Janssen dat het advies van de basisschool het belangrijkste is.
Psycholoog Warnier begrijpt wel waarom de meeste scholen kiezen voor Cito. Scholen willen hun kwaliteit laten zien. En Cito laat zien welke vaardigheden de school de kinderen heeft bijgebracht. ,,En als je niet gemeten wordt, kun je ook niets laten zien. Dus redeneren mensen: van die school weten we niks, daar stuur ik mijn kind niet naar toe.''
Juist door die redenering vreest Montessori-leerkracht Boden dat de vrijheid van onderwijs in het gedrang komt. Nog even, verzucht hij, en Cito in Arnhem bepaalt de onderwijsmethodes op de basisscholen. Montessori-, Jenaplan- en Vrije scholen kunnen het dan zo goed als schudden.
In Maastricht en het Heuvelland circuleert sinds kort een notitie met de titel: 'Kwaliteit is meer dan Cito-toets alleen'. Huub van Kruchten van de stichting Jong Leren (veertien openbare en bijzonder-neutrale basisscholen in Maastricht en het Heuvelland die allemaal meedoen aan de Cito-toets) schreef het. Hij vindt dat je de Cito-toets niet tot een heilige graal moet maken. ,,Het advies van de onderwijzer, dat ook rekening houdt met sociaal-emotionele ontwikkeling van de pupil, blijft even, zo niet belangrijker.'' Een kleine troost voor 170.000elf- en twaalfjarigen.
woensdag 05 februari 2003 De Limburger.
CITO is neet zaoligmakend
Jeh jonges, noe höb iech wel unne fantastische dictionnair, mèr iech val genadeloos door de körref op dees menier.
Es heij mun vervolgopleiding vanoaf hingk daan weurd ut studere met Veul Meute, Beer en Opoffering (VMBO) vrees iech. mie broor melde nog sjus (en de hat ut weer vaan mien aander broor in de gezet geleze) tot de CITO-tes neet zaoligmakend is. Mer ut zaot um toch aoch al neet lekker. Heer dag aon un alternatieve tes. Mer dat is netuurlik neet de bedoeling. Bovendien, es iech heij met veul gegoogle de gooij antwoorde op zou weite, daan weure de vraoge allein nog mer meuijliker en daan vrees iech toch veur un twiedeiling in de vastelaovund samelevin: De hefs (de plate) en de not-hefs (geheuge) rake vaan elkaar vervreemp en dat is wel ut letste wat veer moote hobbe un dees teije. Zegk sjik allemaol un kaart oan Bush tot heer moot wachte met dun oorlog tot nao de vastelaovund, aanders kriege veer dat gezeik auch nog. Iech dink tot iech miech verkleij es wapeninspecteur, iech vermoed massa vernietigingswapes in de tap van meinig cafe (kodenaom: appelkorewien), mer met vastelaovund (de sjoenste daag) is dit biologisch wape verantwoord in te zette veur de gooi zaak. Iech moot noe weer eve op de baank, want iech hob al dreij nachte neet de rös vaan dun daag gevoonde en iech bin nog wel aon de Maos gebore, wie is ut meugeli. Iech hoop tot iech met vastelaovund miech weer herbore veul, aanders kin iech dee samba wel op miene boek sjrieve. Iech wins uuch allemaol veul sterkte tow, en zeen uuch in de Vet MBO klas, die warsjienlik te klein zal zien veur zoeveul vastelaovund vierend vollek met u zwaak geheuge en zoonder (al daan neet illegale) copieë van meestreechs volksgezang.
Salut en Aju
Mart
Jeh jonges, noe höb iech wel unne fantastische dictionnair, mèr iech val genadeloos door de körref op dees menier.
Es heij mun vervolgopleiding vanoaf hingk daan weurd ut studere met Veul Meute, Beer en Opoffering (VMBO) vrees iech. mie broor melde nog sjus (en de hat ut weer vaan mien aander broor in de gezet geleze) tot de CITO-tes neet zaoligmakend is. Mer ut zaot um toch aoch al neet lekker. Heer dag aon un alternatieve tes. Mer dat is netuurlik neet de bedoeling. Bovendien, es iech heij met veul gegoogle de gooij antwoorde op zou weite, daan weure de vraoge allein nog mer meuijliker en daan vrees iech toch veur un twiedeiling in de vastelaovund samelevin: De hefs (de plate) en de not-hefs (geheuge) rake vaan elkaar vervreemp en dat is wel ut letste wat veer moote hobbe un dees teije. Zegk sjik allemaol un kaart oan Bush tot heer moot wachte met dun oorlog tot nao de vastelaovund, aanders kriege veer dat gezeik auch nog. Iech dink tot iech miech verkleij es wapeninspecteur, iech vermoed massa vernietigingswapes in de tap van meinig cafe (kodenaom: appelkorewien), mer met vastelaovund (de sjoenste daag) is dit biologisch wape verantwoord in te zette veur de gooi zaak. Iech moot noe weer eve op de baank, want iech hob al dreij nachte neet de rös vaan dun daag gevoonde en iech bin nog wel aon de Maos gebore, wie is ut meugeli. Iech hoop tot iech met vastelaovund miech weer herbore veul, aanders kin iech dee samba wel op miene boek sjrieve. Iech wins uuch allemaol veul sterkte tow, en zeen uuch in de Vet MBO klas, die warsjienlik te klein zal zien veur zoeveul vastelaovund vierend vollek met u zwaak geheuge en zoonder (al daan neet illegale) copieë van meestreechs volksgezang.
Salut en Aju
Mart
vrijdag, februari 07, 2003
Nieuwe CITO toets is vet moeilijk
Nog niet eens 11 vragen en dan al in de problemen. Mieljaar....
De vraoge:
1. Wat wil iech es iech dee Zuid-Amerikaanse dans huur?
2. Wat höb iech nudig um ‘ne nuijje mins te weurde?
3. Wienie stop de kenarie vaan Bep mèt fluite?
4. Wie laat geiste nao bèd nao d’n Appelkorewien?
5. Wat zing iech daan hartstochtelijk?
6. Boe kom iech in es d’n daag tot rös kump?
7. Wat deit dee wat aon de Maos gebore is?
8. Wat höb iech miechzelf belaof op de sjoensten daag?
We kin miech hellepe.....
Nog niet eens 11 vragen en dan al in de problemen. Mieljaar....
De vraoge:
1. Wat wil iech es iech dee Zuid-Amerikaanse dans huur?
2. Wat höb iech nudig um ‘ne nuijje mins te weurde?
3. Wienie stop de kenarie vaan Bep mèt fluite?
4. Wie laat geiste nao bèd nao d’n Appelkorewien?
5. Wat zing iech daan hartstochtelijk?
6. Boe kom iech in es d’n daag tot rös kump?
7. Wat deit dee wat aon de Maos gebore is?
8. Wat höb iech miechzelf belaof op de sjoensten daag?
We kin miech hellepe.....
Nieuwe webside gaat niet van een leien dakje.
Ik ben begonnen met een overkoepelende site van mijn site, maar het gaat nog niet helemaal zoals ik wil. Er is wel vordering maar na een dag prutsen werd het E. wat de gortig en moest ik me weer in het sociale leven begeven,terecht. Dus ga ik nog maar even door met snelle Blogs. Het nadeel is wel dat je hiermee niet kan categoriseren en dat je geen struktuur kan aanbrengen. ik kan niet tussenvoegen, vandaar.
Ik ben begonnen met een overkoepelende site van mijn site, maar het gaat nog niet helemaal zoals ik wil. Er is wel vordering maar na een dag prutsen werd het E. wat de gortig en moest ik me weer in het sociale leven begeven,terecht. Dus ga ik nog maar even door met snelle Blogs. Het nadeel is wel dat je hiermee niet kan categoriseren en dat je geen struktuur kan aanbrengen. ik kan niet tussenvoegen, vandaar.
Ik weet het weer
Deze week mijn zoon stevig geholpen met wiskunde, mijn dochter met rekenen. Heerlijk een avond puzzelen op een vraagstukje, een formule achterhalen en een probleem in de werkelijkheid in getallen en letters gieten, oplossen en terugrekenen. Ik weet weer waarom ik wiskunde ben gaan studeren en waarom ik de informatica in ben gegaan. Pim had een 8.5 (derde van de klas) en ik ben de trotse vader. Sim rekent met bizarre comstructies, leuk om te zine. We werken nu aan een simpele eenduidige constructie voor aftrekken en optellen ik ben benieuwd of dat haar verder helpt, ze kwam hier overigens zelf mee, en dat is al positief. Hoe reken jij 17-9 uit:
17-7-2, 17-10+1. Geef een formule voor parkeergeld: 1 ste uur 2,50, daarna elk kwartier of een gedeelte ervan 1 euro.
Deze week mijn zoon stevig geholpen met wiskunde, mijn dochter met rekenen. Heerlijk een avond puzzelen op een vraagstukje, een formule achterhalen en een probleem in de werkelijkheid in getallen en letters gieten, oplossen en terugrekenen. Ik weet weer waarom ik wiskunde ben gaan studeren en waarom ik de informatica in ben gegaan. Pim had een 8.5 (derde van de klas) en ik ben de trotse vader. Sim rekent met bizarre comstructies, leuk om te zine. We werken nu aan een simpele eenduidige constructie voor aftrekken en optellen ik ben benieuwd of dat haar verder helpt, ze kwam hier overigens zelf mee, en dat is al positief. Hoe reken jij 17-9 uit:
17-7-2, 17-10+1. Geef een formule voor parkeergeld: 1 ste uur 2,50, daarna elk kwartier of een gedeelte ervan 1 euro.
zondag, februari 02, 2003
De radicale Middenpartij, wat is radicaal?
Stel dat we behoefte hebben aan een radicale middenpartij, links van het midden, wat is dat dan. Monasch gaf enkele aanzetten:
- Simpele oplossingen,
- Afrekenen met zaken die ooit bedacht hun nut bewezen, maar nu niet meer effectief zijn (in bedrijfstermen noemen we dat Bloempjes van Catharina),
- Consequent, niet rechtlijnig of orthodox, appelerend aan de essentie, wat we niet willen moet we niet toestaan
- Anti-calculerende burger, een maatregel moet werken voor waar die bedoeld is niet voor waar hij voor gebruikt kan worden
- Opnieuw bedacht, in eerste instantie geen rekening houden met de historie (repareredn en overgangsmaatregelen uiteraard tijdelijk toepassen)
- de overheid de juiste plek gevend: voorzienend waar nodig en nuttig, de burger verantwoordelijk voor waar mogelijk en betrokkenheid is vereist
- welzijn en duurzaamheid bevorderende maatregelen (gezondheid, onderwijs, veiligheid, mobiliteit, betrokkenheid, ontspanning en taakstimulerend)
Ik gooi net als Monasch wat balletjes op:
Veiligheid
- tourniquetes bij de metro
- afschaffen begrip vormfouten, het gaat toch om de inhoud?
- hoger beroep alleen mogelijk na kort geding, niet na een ordentelijke rechtzaak
- meer administratief personeel bij de politie, aangifte per internet
- stadsvernieuwing stimuleren
Commercie
- afschaffen TV reclame
- winkels dicht op zondag
Belastingen
- Afschaffen subsidies (hypotheekrente afstrek, huurwaarde forfait, kinderbijslag, huursibsidie)
- Instellen maatschappelijke belasting (maatschappelijke toegevoegde waarde is uitgangspunt voor belastingbetaling, hoe minder MTW hoe hoger de belasting)
- Belasting naar vermogen (ook huiswaarde)
Onderwijs
- zender instellen voor onderwijs doeleinden (open school/univestiteit/inburgering)
- studieboeken en studiemateriaal via een overheidsstichting ontwikkelen en stimuleren
- glasvezel naar iedere woning (tbv alarm, ontwikkeling en communicatie, maar overheidsloket aan huis)
- coaching bevorderen (van jong tot oud)
Oude dag
- afschaffen pensioenregeling, pensioenfondsen gaan naar de staat, de staat keert uitgebreide AOW uit, gebaseerd op behoefte
Mobiliteit
- Auto;s betalen NS-prijs per KM, boven de 10.000 KM
- Invoeren Greenwheels concept ter vervanging van Lease auto's
- Iedere auto bezitter krijgt een OV kortingskaart
Buitenlands beleid
- overlaten aan Europa, wat heeft het voor zin als nederland gaat debatteren over wel of geen oorlog in Irak in zijn eentje?
- geen immi- of emi- maar extrigratie stimuleren (zorgen voor stimulering ontwikkeling binnen de regio)
- afschaffen handelsbelemmeringen ontwikkelingslanden
Binnenland
- Gekozen minister president
- Koningshuis naasten (hoe kan het zijn dat de koningin een van de rijkste vrouwen is van de wereld, zij is toch van Nederland)
- Regeeraccoord per jaar op basis van budget en minimale uitgangspunten.
- Evenredige vertegenwoordiging in de kamer op basis van regio's/inwoners
- Eén verkiezing, namelijk van de gemeente, de verdeling die daar geldt geld ook op landelijk nivo (linking pin constructie)
- Iemand die geen baan kan vinden krijgt een baan er is genoeg te doen.
Radicaal genoeg zo. Een radicale herverdeling van subsidies en belastingen ten laste en gunste van iedereen met het doel aan te pakken wat we moeten aanpakken en op te houden met het sponsoren van de zichzelf verrijkende calculerende burger.
Stel dat we behoefte hebben aan een radicale middenpartij, links van het midden, wat is dat dan. Monasch gaf enkele aanzetten:
- Simpele oplossingen,
- Afrekenen met zaken die ooit bedacht hun nut bewezen, maar nu niet meer effectief zijn (in bedrijfstermen noemen we dat Bloempjes van Catharina),
- Consequent, niet rechtlijnig of orthodox, appelerend aan de essentie, wat we niet willen moet we niet toestaan
- Anti-calculerende burger, een maatregel moet werken voor waar die bedoeld is niet voor waar hij voor gebruikt kan worden
- Opnieuw bedacht, in eerste instantie geen rekening houden met de historie (repareredn en overgangsmaatregelen uiteraard tijdelijk toepassen)
- de overheid de juiste plek gevend: voorzienend waar nodig en nuttig, de burger verantwoordelijk voor waar mogelijk en betrokkenheid is vereist
- welzijn en duurzaamheid bevorderende maatregelen (gezondheid, onderwijs, veiligheid, mobiliteit, betrokkenheid, ontspanning en taakstimulerend)
Ik gooi net als Monasch wat balletjes op:
Veiligheid
- tourniquetes bij de metro
- afschaffen begrip vormfouten, het gaat toch om de inhoud?
- hoger beroep alleen mogelijk na kort geding, niet na een ordentelijke rechtzaak
- meer administratief personeel bij de politie, aangifte per internet
- stadsvernieuwing stimuleren
Commercie
- afschaffen TV reclame
- winkels dicht op zondag
Belastingen
- Afschaffen subsidies (hypotheekrente afstrek, huurwaarde forfait, kinderbijslag, huursibsidie)
- Instellen maatschappelijke belasting (maatschappelijke toegevoegde waarde is uitgangspunt voor belastingbetaling, hoe minder MTW hoe hoger de belasting)
- Belasting naar vermogen (ook huiswaarde)
Onderwijs
- zender instellen voor onderwijs doeleinden (open school/univestiteit/inburgering)
- studieboeken en studiemateriaal via een overheidsstichting ontwikkelen en stimuleren
- glasvezel naar iedere woning (tbv alarm, ontwikkeling en communicatie, maar overheidsloket aan huis)
- coaching bevorderen (van jong tot oud)
Oude dag
- afschaffen pensioenregeling, pensioenfondsen gaan naar de staat, de staat keert uitgebreide AOW uit, gebaseerd op behoefte
Mobiliteit
- Auto;s betalen NS-prijs per KM, boven de 10.000 KM
- Invoeren Greenwheels concept ter vervanging van Lease auto's
- Iedere auto bezitter krijgt een OV kortingskaart
Buitenlands beleid
- overlaten aan Europa, wat heeft het voor zin als nederland gaat debatteren over wel of geen oorlog in Irak in zijn eentje?
- geen immi- of emi- maar extrigratie stimuleren (zorgen voor stimulering ontwikkeling binnen de regio)
- afschaffen handelsbelemmeringen ontwikkelingslanden
Binnenland
- Gekozen minister president
- Koningshuis naasten (hoe kan het zijn dat de koningin een van de rijkste vrouwen is van de wereld, zij is toch van Nederland)
- Regeeraccoord per jaar op basis van budget en minimale uitgangspunten.
- Evenredige vertegenwoordiging in de kamer op basis van regio's/inwoners
- Eén verkiezing, namelijk van de gemeente, de verdeling die daar geldt geld ook op landelijk nivo (linking pin constructie)
- Iemand die geen baan kan vinden krijgt een baan er is genoeg te doen.
Radicaal genoeg zo. Een radicale herverdeling van subsidies en belastingen ten laste en gunste van iedereen met het doel aan te pakken wat we moeten aanpakken en op te houden met het sponsoren van de zichzelf verrijkende calculerende burger.
Abonneren op:
Posts (Atom)