dinsdag, juni 22, 2004

"What I hear, I forget. What I see, I remember.What I do, I understand

Niet helemaal waar, ik heb vandaag een mooi stuk gelezen over een SNV-er uit Laos, die je een dag laat meeleven met een jarige vrijwilligerswerker in Laos. Van harte aanbevolen. Ik heb al heel wat van Laos gezien, mooie herinneringen. Maar als ik dit lees begrijp ik toch wat meer wat Jack en consorten er zoeken.

zondag, juni 20, 2004

Beatrix Potter op Amstelveense buhne

Na haar piano debuut, nu het debuut op de amstelveense buhne. In een dubbel uitverkochte zaal waren we getuigen van een prachtige ballet uitvoering van de balletschool van Marieke. Tientallen kinderen als konijn, varkentje, van-de-boom-vallend appeltje, wespje gewoon zichzelf maakten van de jubileum uitvoering van de dansschool een vermakelijk en onvergetelijk gebeuren. Dat later op de avond nog meer gedenkswaardig gebeurde laten we maar even buiten beschouwing. (gvdmrrr76*&^&^$%^*(!!)

dinsdag, juni 15, 2004

Toch nog het antwoord op de vraag: waartoe op aarde.

Gisteren bij Jansen Praat lukte het niet echt, maar Brat Pitt had het antwoord: eeuwige roem, of zoals Paul de Leeuw het zegt: een steen verleggen. En hoe dat te bereiken: door passie. Bij het doormidden klieven van loslopend voetvolk of door de meest onbereikbare te beminnen, of door vol verbetenheid een voorzet van rechts te geven en uiteindelijk de bal in een flits langs Kahn te schieten. Het doet er niet toe. Go for it tot je er bij neervalt.

vrijdag, juni 11, 2004

Jansen praat een end raak

Hij moest op TV, zenuwachtig, gehaast en toch niet op zijn gemak. Zijn broer scheen overleden te zijn, of dat de waarheid was bleef in het midden. Wat wel de waarheid was, werd uiteindelijk allerminst duidelijk en daarmee faalde de opzet van de praatsessie. Het doel van het leven is vermaak: de grap is de bron van vermaak, jansen's leven is goed besteed: hij houdt zich al 15 jaar bezig met het doel van ieders leven. Och er zaten leuke stukken, de liedjes waren vast heel mooi, maar omdat we op de eerste rij zaten hoorden wij alleen van het meest gevoelige liedje de tekst, de rest ging letterlijk over ons heen. De band vond ik erg leuk, zou ik grag ook in meespelen. moet je er heen. och als je kaartjes hebt weten te bemachtigen is dat geenszins verkerd, maar ik zou er niet uren voor in de rij gaan staan.

dinsdag, juni 08, 2004

Clinic

Pim fluistert de heren Elting en Haarhuis nog enkele laatste tips in de oren voordat zij aan de tennis clinic beginnen ter ere van het DDV 100 jarig bestaan. Belangrijkste tips: op tijd indraaien, uitzwaaien, de bal volgen, pas lopen als je weet waar de bal naar toe gaat, niet te hard volleyen, plaatsen is belangrijker bij de volley. Makkie toch?

vrijdag, juni 04, 2004

STEM en doe de stemwijzer

Wat voor vuist kan een parlement maken als het maar door een handje vol mensen is gekozen. Wat voor vuist is nodig om Europa niet te laten verworden tot een tweede VS. Wie slaat er voor u met de vuist op tafel als het gaat om het verdedigen van sociale waarden en het weerstaan van de spierballen van de commercie. Doe de stemwijzer en ga stemmen: maak een vuist.

donderdag, juni 03, 2004

De vuile was van Jopie Huisman

Na ons bezoek aan Sneek togen we op weg naar Workum. Het verhaal ging dat een lokaal realistisch schilder zijn werk nimmer te koop aanbood teneinde het aan de gemeenschap te kunnen tonen. Een mooie collectie is nu in het Jopie Huisman museum te bewonderen. Het blijkt niet moeilijk een Jopie Huisman kenner te worden en ik kan eenieder aanraden, wanneer je in de buurt van Workum bent, de brug niet open staat en de p[inkster wielerkoers je niet te veel voor de wielen rijdt dit practig museumpje te bezoeken. Nog meer voorbeelden

woensdag, juni 02, 2004

Oude wijn in nieuwe zakken: Het Stay Away concept

Dit weekend waren we weer op stap met de Ballegooiers. Dit keer in een Jeugdherberg, ingericht zoals menigeen zich een jeugdherberg ook voorstelt, maar zoals het allang niet meer is, tenminste buiten Sneek. We hadden mooi weer en geheel voldaan na een schitterende last minute zegen op Festina van Pim, reden we al bijna in het donker het industrie terrein van Sneek op. Naast de Rang, King en XYfresh fabriek lag de omgebouwde boerderij. Deze ingreep dateerde waarschijnlijk van vlak na de oorlog, toen onderduikers het NJHC concept hadden uitgevonden. De raampjes van de kamers zaten dusdanig hoog dat de buitenstaanders de onderduikende gasten niet kunnen ontwaren en de stalen fabrieken op hun beurt aan de ogen van de gasten werden onttrokken. Een jeugdherberg regime is prima, maar je moet er niet een StayOkay concept op loslaten. Bij slaapzalen en galmende verblijfruimtes hoort een strenge moeder die je op tijd in bed jaagt en zorgt dat alles stil is en blijft. De Bar werd beheerd door een Spijkersmetkoppen-Bar-achtig duo, dat foute moppen vertelde en verkeerde zieligheid verwarde met demonstratieve gastvrijheid (wat kunnen jullie blij zijn dat we nog even ...).
Het weekend werd gelukkig niet verpest, daarvoor was het gezelschap te goed, het weer prima en het zwemmen en zeilen uiterst relaxed. De file op de terugweg, je kunt geen kant op op de afsluitdijk, das bekend, zorde ervoor dat we met plezier onze Scenic weer inleverde bij Budget. Vermoeid maar voldaan konden we weer tot de orde van de dag over gaan. Op de vraag of we volgend jaar weer op stap zouden gaan zei Joppe veelbetekenend dat wellicht het concept zijn langste tijd heeft gehad. We zullen zien. By the way, Bonifacius is gesneuveld in 754, Yes toch gelijk gehad...

Zuur voor Carver, maar toch de moeite waard

Het was weer zover, ze gingen niet staan. Maar waarom is me dan toch een raadsel. Weer Gerardjan Rijnders en ook in dit geval was het slot niet best. Ik ben het niet vaak eens met kritieken maar onderstaande kritiek is aardig goed. Het was heel leuk, ik had het niet willen missen. Maar je hebt steeds het gevoel dat er meer komt en het blijft uiteindelijk een beetje hangen in een cliché. De enscenering deed me erg denken aan the Simpsons, het prettig op elkaar inhakend langs elkaar heen praten, het trekken van de verkeerde conclusies en het met zichzelf bezig zijn werd treffend neergezet. De droom-intermezzo's waren mooi. Maar toch, na een tijdje trad een zekere verzuring op. En het kabbelend eind was artistiek verantwoord, zullen we maar zeggen. Carver is in de gevarenzone: geen subsidie. Zuur, maar als zo'n topspelers nog subsidie nodig hebben dan zit er toch wel iets goed mis in de toneelwereld.