Ik werk, dus ik ben

Er boeiend programma. Vooral hoe Alain de Botton kijkt naar het verschil tussen Arbeidersklasse en Middenklasse is treffend. Is dat ook de basis voor verschil SP/PVV en PVDA/VVD?

Beginnen bij de basis: de Ladder repareren.

Samsom bij de Aanvaarding politiek leiderschap in Rotterdam, 17 maart 2012

• Nieuwe energie.
• We zijn op zijn best als we het het moeilijkst hebben.
• Politiek doet ertoe, en wij vormen daar het bruisende hart van.
• Wij hebben heel veel in huis: energie, kennis, daadkracht, lef en nuchterheid.
• PvdA als partij heeft vele mogelijkheden,
• Actie voeren aan de zijkant is mooi, maar zonder politieke macht en verantwoordelijkheid nemen: zonder resultaat.
• PvdA wil de wereld zonder te verzagen, veranderen zoals zij wensen dat ie wordt.
• En we zijn nu heel hard nodig.
• We gaan het samen doen.
• Mark ontneemt de zwaksten kansen: hun baan, inkomen en zelfrespect. En ik zal hem tegenhouden
• Kabinet is kortzichtig, oneerlijk, heilloos flink en hanteert de botte bijl.
• Een cocktail van angst voor de toekomst, doorgeschoten individualisme en rechtse rancune verdient een weerwoord
• Adagium: eerlijk delen, kansen bieden en vooruitgang creëren.
• Alternatieven waarbij wel keuzes gemaakt worden.
• Verrotte moraal bestrijden in de  financiële sector.
• Samen met Europa, omdat nationale toezichthouders machteloos staan.
• Een bredere, vertrouwenwekkende Europese agenda.
• Europa is veel meer dan een markt en een munt.
• Collectieve welvaart boven individuele rijkdom
• Maar... Politiek moet vooral over mensen gaan met hun dagelijkse zorgen en niet over hoogdravende verhalen.
• Die mensen willen geen hulp, maar wel een goede ladder.
• De onttakeling van deze publieke voorzieningen is hun grootste steen des aanstoots. Mensen willen best bijdragen, maar willen er ook iets voor terug.
• Professionals zijn onze geluksmachines, die zetten we niet uit, de versterken we.
• Nederland is meer dan een verzameling individuen; Wij maken samen dit land.
• Dat is waarvoor ik vol energie ga strijden.

Een samenvatting.

Nieuwe energie.
Dit is dus nieuwe energie. Echte nieuwe energie.

We zijn op zijn best als we het het moeilijkst hebben.
Zoals zoveel vaker  in de geschiedenis is gebleken, toont de PvdA op haar zwaarste momenten de veerkracht en het vermogen om zich te herpakken en weer door te gaan. En hoe.

Politiek doet ertoe, en wij vormen daar het bruisende hart van.
Laat u dus door de cynici niks wijsmaken, want u hebt het bewezen: politiek leeft als nooit tevoren en wij vormen daar het bruisende hart van. Politiek doet ertoe.

Wij hebben heel veel in huis: energie, kennis, daadkracht, lef en nuchterheid.
En zo heeft heel Nederland gezien wat wij in huis hebben.
De kennis van Ronald
De daadkracht van Nebahat
Het lef van Martijn
En de Friese nuchterheid van Lutz.

PvdA als partij heeft vele mogelijkheden,
De hoeveelheid mensen dat zich spontaan meldde om – soms meer dan fulltime – te helpen in de campagne, stemt me mateloos optimistisch over de mogelijkheden van deze partij.

Actie voeren aan de zijkant is mooi, maar zonder politieke macht en verantwoordelijkheid nemen: zonder resultaat.
dat je nog zo kan barsten van de idealen, maar dat je om een verschil te kunnen maken ook politieke macht moet willen organiseren en verantwoordelijkheid moet durven nemen.

PvdA wil de wereld zonder te verzagen, veranderen zoals zij wensen dat ie wordt.
Een partij die de wereld niet zomaar accepteert zoals die is, maar haar wil veranderen zoals wij wensen dat’ie wordt. Iedere dag weer.

En we zijn nu heel hard nodig.
Omdat Ruttes plannen onverstandig, onnodig en soms ronduit onfatsoenlijk zijn. Wij zullen net zo lang strijden totdat die plannen verdwijnen, of het kabinet verdwijnt.

We gaan het samen doen.
En samen met andere partijen, om zo de politieke krachten te bundelen.
En buiten de Tweede Kamer. Met maatschappelijke organisaties en met iedereen die ten strijde wil trekken tegen de plannen van dit Kabinet.

Mark ontneemt de zwaksten kansen: hun baan, inkomen en zelfrespect. En ik zal hem tegenhouden
De bezuinigingen op het passend onderwijs. Kinderen die extra aandacht nodig hebben, wordt die ontnomen.  Wie daar de begeleiding weghaalt, berooft kinderen van hun kansen.
Of neem de mensen in de sociale werkvoorziening. Zij verdienen hun inkomen, maar vooral hun zelfrespect in de beschutte arbeid. Mark. Jij berooft ze daarmee van hun baan, hun inkomen, en vooral van hun zelfrespect.

Kabinet is kortzichtig, oneerlijk, heilloos flink en hanteert de botte bijl.
Meer korte termijn hak en breekwerk in essentiële voorzieningen en in de  koopkracht van lage en middeninkomens:
Huurders gaan meer betalen, maar villabewoners behouden wel hun riante aftrek.
Agenten, verplegers en leraren gaan op de nullijn, maar de bonussen blijven onaangetast. Bezuinigingen op zorgtoeslag, huursubsidie en kinderopvang stapelen zich op bij juist die gezinnen die nu al de eindjes nauwelijks aan elkaar kunnen knopen. En, zo weten we sinds een week, we krijgen niet alleen meer financieel trapezewerk, maar we kunnen ook nog meer heilloze polarisatie en flinkheid op immigratie en integratie verwachten.

Een cocktail van angst voor de toekomst, doorgeschoten individualisme en rechtse rancune verdient een weerwoord
Deze cocktail van angst voor de toekomst, doorgeschoten ieder voor zich denken en misplaatste rechtse rancune die het Kabinet aan Nederland serveert, verdient niet minder dan het sterkst mogelijke weerwoord.

Adagium: eerlijk delen, kansen bieden en vooruitgang creëren.
Een weerwoord dat gebaseerd is op ónze uitgangspunten: eerlijk delen, kansen bieden en vooruitgang creëren. En dat weerwoord gaan wij bieden. 

Alternatieven waarbij wel keuzes gemaakt worden om...
We zullen zelf met heldere alternatieven komen. Om de economie weer te laten groeien, banen te scheppen en om het begrotingsevenwicht te herstellen. Ook als daarvoor moeilijke hervormingen en bezuinigingen nodig zijn. Wij durven die keuzes aan: om de woningmarkt uit het slop te helpen, om mensen die hun baan verliezen, sneller weer aan het werk te krijgen, om de explosieve stijging van de kosten van de zorg in te dammen en om onze energievoorziening te verduurzamen.

Verrotte moraal bestrijden in de  financiële sector....
Het is die door en door verrotte moraal die wij moeten bestrijden. Stop de perverse bonussencultuur, splits de zakenbanken, creëer nutsbanken, rust niet totdat de financiële sector ophoudt om met roekeloos gedrag onze collectieve welvaart op het spel te zetten.


...... samen met Europa, omdat nationale toezichthouders machteloos staan.
En dat kan, zeg ik ook tegen mijn vrienden van de SP die zo graag ook de financiële sector aanpakken, alleen als we Europees willen samenwerken. Nationale toezichthouders staan immers machteloos tegenover internationale banken.
De Europese bankenautoriteit moet versterkt, moet bevoegdheden krijgen die lijken op die van het Europese Hof van Justitie.

Een bredere, vertrouwenwekkende Europese agenda. Europa is veel meer dan een markt en een munt.
Breder dan de kale financiële begrotingsobsessie die ons Kabinet samen met 14 andere rechtse regeringen in Europa nu in de greep houd.
Europa moet weer een hoopvol project worden.
Een politiek project, een sociaal project. Geen technocratisch concept op neoliberale grondslagen.
Er is een grote toekomst voor een sterk en sociaal Europa waarin landen steeds meer naar elkaar toe groeien,
profiterend van elkaars kracht en elkaars zwaktes opheffend.
Een Europa dat veel meer is dan een markt en een munt.

Collectieve welvaart boven individuele rijkdom
Een Europa waarin collectieve welvaart boven individuele rijkdom gaat, waar samenwerking het wint van machtsuitoefening en waarin de toekomst van onze kinderen belangrijker is dan korte termijn bevrediging.
Dat is ons alternatief voor de wantrouwende Europese agenda van dit Kabinet. Als het Kabinet onze steun wil voor haar Europese beleid zal ze onze agenda moeten overnemen.
Ook hier kan het kabinet haar borst natmaken voor een offensievere Partij van de Arbeid.

Maar... Politiek moet vooral over mensen gaan met hun dagelijkse zorgen en niet over hoogdravende verhalen.
Onze politiek moet over meer gaan dan over economie of over Europa. Dan moet ie over mensen gaan. Wie de basis niet op orde heeft kan de rest vergeten.
Hoogdravende verhalen over Europa, over investeren in duurzaamheid, over een hoogwaardige kenniseconomie, over hervormingen van de woningmarkt vinden dan letterlijk geen grond. Mensen hebben niks tegen hoogdravende doelen en mooie vergezichten. Maar ze hebben - zoals wij allen - vooral ándere zorgen: over hun baan, over de school van hun kinderen, de veiligheid van hun straat.

... Die mensen willen geen hulp, maar wel een goede ladder.
En let wel: ze zijn niet uit op hulp: van de overheid, laat staan van de PvdA. De meeste mensen klimmen op eigen kracht langs de maatschappelijke ladder omhoog. Maar dan moet die ladder daar wel staan en goed worden onderhouden.

De onttakeling van deze publieke voorzieningen is hun grootste steen des aanstoots. Mensen willen best bijdragen, maar willen er ook iets voor terug.
Politiek moet de basis leveren, de ladder waarop men uit het dal kan klimmen.
Het is hier waar wij veel mensen zijn kwijtgeraakt. Bij die ladder. Aan de basis. Op straat, op school, in het verzorgingstehuis, bij het gemeenteloket.
Ze zien de directeur van het verzorgingstehuis, waar hun moeder in een 24-uurs luier zit, wegrijden met 4 ton salaris per jaar. Ze horen en lezen veel over toenemende overlast op straat en ze ervaren het zelf ook, hun nichtje werd onlangs op klaarlichte dag beroofd. En ze schrikken van de kilheid van de middelbare school van hun kinderen, inmiddels opgegaan in een conglomeraat van scholen dat een halve provincie beslaat. Daar aan de basis, waar de overheid het meest verantwoordelijk is, juist daar zien zij de grootste gaten vallen. Hardwerkende gezinnen hebben het gevoel dat ze veel bijdragen aan al die voorzieningen en er te weinig voor terugkrijgen. En dat rekenen ze ons extra zwaar aan.

Professionals zijn onze geluksmachines, die zetten we niet uit, de versterken we.
De PvdA zal het herstel van de publieke zaak weer tot haar absolute prioriteit moeten maken. De straat, de school en al die andere voorzieningen vormen de verheffende en verbindende kracht in Nederland. En ik kies daarbij onverkort voor de werkers in de frontlinie. De agent, de onderwijzer en verpleger zijn onze geluksmachines. Die zet je niet uit, Mark. Die versterk je. Dat betekent dat we hen de ruimte geven die ze nodig hebben en het respect wat ze verdienen, ook als we daarvoor de bestaande instituties te lijf moeten.

Nederland is meer dan een verzameling individuen; Wij maken samen dit land.
En ook in deze discussie, over de publieke ruimte, de publieke moraal, staan Kabinet en wij diametraal tegenover elkaar. Met botsende visies. Nederland is veel meer dan een verzameling individuen. Wij organiseren in dit land samen de cruciale voorzieningen en bouwen samen die ladder waar iedereen langs omhoog kan klimmen. Niet ieder voor zich, maar samen werkt beter. 

Dat is waarvoor ik vol energie ga strijden.
En als u dezelfde energie voelt als ik, als u ook gelooft dat we samen meer kunnen bereiken, als u met mij deze strijd wilt aangaan, dan ben ik vol vertrouwen dat een stem gaan geven aan die meerderheid van de mensen in Nederland die willen dat het anders gaat en weten dat het anders kan. Dan ben ik vol vertrouwen dat de PvdA straks de grootste partij van Nederland wordt.

Nog een week

Eens in het jaar laten we de boel de boel,
denken we even niet na over de kloof,
laten we het bureau aan de craten over,
spelen we muziek zo hard als we kunnen
en zingen we onze kelen schor over de stad Mestreech.

Drie dagen in het jaar zwieren we door de straten,
van onze immer jeugdige herinneringen,
dansen we voet aan voet van cafe naar cafe
drinken we gestaag maar met mate
de glazen met vereende krachten leeg.

Vier nachten gaan we vol energie
op pad, gesminckt en in goede doen.
Praten over het leven en al het moois
en al classionerend vallen we nooit meer stil
Dat alles brengt het gevoel van samen,
van vriendschap en van trouw te weeg.

Lessen van Steve Jobs voor onze Nieuwe Wegen.

Een gesloten systeem, geïntegreerde hard-, soft- en net- en storageware, centraal bepaald en gecontroleerd van voor tot achter en gebaseerd op wat de klant/gebruiker zou moeten willen, gemaakt door excellente mensen die over de grens van hun mogelijkheden worden geduwd en naast geschoffeerd envenzo de credits krijgen, maar bovenal getoetst aan impliciete en dogmatische kwaliteitseisen: eenvoud, mooi, uitnodigend, niets te veel, alles functioneel. En overtuigd worden door functionaliteit, vorm en gevoel.

Vrij "According to Jobs" is de wereld maakbaar, waar men bereid is elkaars wereld van end-to-end te (laten) beheersen door een vertrouwd iemand, een wereld die gecontroleerd is afgesloten en gecompartementeerd (naar idee van van Rompuy). Waarin je regels en instrumenten zelf ontwikkelt, ongegeneerd jat/koopt wat elders goed bedacht is en dat doet aan de hand van een stevige visie op het gebruik/het beleven van de mensen. Een beleven dat niet rationeel wordt verklaard, maar dat de onderbuik, het gevoel bevredigt en geruststelt. Schrappen niet om te bezuinigen, maar om beter tot de kern te komen.

Ik heb eerder de wereld vergeleken met een vastgelopen Windows Systeem. Ik pleitte voor een reset. Na het lezen van Jobs biografie is duidelijk dat een reset van tijdelijke aard is. Net als met de banken crisis, het gaat vanzelf weer mis als de basisprincipes niet drastisch worden aangepakt. In het huidige politieke klimaat zijn we te hard bezig met het Windows Register tegen beter weten op te schonen, maar we pakken de essentie niet aan. De complexiteit, de onbeheersbare openheid, de ontembare verworven rechten. We gaan te weinig uit van het gevoel en te veel van wat men nu wenst en niet wat men zou moeten kunnen willen. Te reactief, te onmachtig en te weinig bepalend.

Onze Windows samenleving gaat ten onder aan stapelende applicaties die elkaar in de wegzitten en niet meer te ontwarren zijn. Alle smaken dienend. Een nieuwe weg moet meer op zijn Apples.

Het is niet allemaal tof met Jobs, het democratisch gehalte laat te wensen over. Daar ligt de uitdaging. Democratie is niet iedereen zijn zin geven, maar wel het geluk iedereen in het vizier houden en overtuigen.

Dan kan het zo zijn dat een toekomstig premier a la Jobs de nieuwste maatregel aankondigt met: Oja nog een dingetje.... Vanaf volgende week geen hypotheekrente aftrek, maar hypotheekaflossingsaftrek, zolang totdat de rente is teruggebracht tot een vergelijkbare huurprijs. Ik noem maar wat.

Willen we een verhaal of toch liever een sprookje?

We zijn op zoek naar een nieuwe verhaal, je hoort dit wel vaker. Zo ook ageert Rob Oudkerk in de Volkskrant tegen "de vaak nikserige hufterigheid de middelmaat van ons land." Hij is in Hong Kong geweest en onder de indruk van verbeeldingskracht en durf, die daar volgens hem overheersen. "Op alle plekken heb je het gevoel dat er passie, een missie of een visie zit achter grote(re) en kleine(re) zaken."

Hij vervolgt: "Binnen ons eigen land begint het steeds duidelijker te worden dat hypes het in Nederland allang gewonnen hebben van normen, waarden, missies, visies, passies en beginselen waar een maatschappij op moet drijven, wil die succesvol zijn. Steeds meer camoufleren die hypes, het sjagrijnige misgunnen en de vaak nikserige hufterigheid de soms ondragelijke lichtheid en de gekoesterde middelmaat van ons land, dat op een aantal belangrijke maatschappelijke terreinen een gapend gebrek toont aan richting en/of doorzettingsmacht." En "Dat krijgt langzamerhand te zichtbare gevolgen. Niet alleen voor de politieke besluitvorming, die niet in staat (b)lijkt het tij ten gunste te keren. Ook bij bedrijven, universiteiten, hogescholen en in bijvoorbeeld de (jeugd)zorg en het onderwijs gaat het ontbreken van een agenda voor de toekomst zich nu wreken. Het wordt steeds moeilijker voor de politiek om andere dan financiële prioriteiten te stellen."

Hij besluit met de uitspraak dat:"Voor iedere organisatie geldt dat het ontbreken van richting op termijn verloedering betekent. Dat geldt ook voor een samenleving. Het formuleren van richting verreist verbeeldingskracht en durf."

Waarom lukt het ons niet dat verhaal vol verbeeldingskracht te ontwikkelen, dat houdt me al een jaar bezig. Ideeën zat, een andere wereld is zo geschetst, zelfs een gewenste wereld. Maar we willen niet zo maar een verhaal, we willen een verhaal met een happy end, voor iedereen die er in moet geloven. Ik vrees dat we met zijn allen op zoek zijn naar een sprookje, waar de passie vanaf spat en de ongelukkige Henk en Ingrid als bij toverslag hun droomwereld vinden en daarin nog lang en gelukkig leefden. Genietend van WAO, AOW, Hypotheekrente aftrek, Kinderbijslag, zorgtoeslag, huurtoeslag, Kinderopvang toeslag, bijna gratis onderwijs, internet, TV, 9baans snelwegen, op tijd rijdende treinen, zonder inbraak en moeilijke kinderende, vervelende andersdenkende en -etende mensen, zonder formulieren en mishandelde hoeren.

Overdaad schaadt

In de Volkskrant 07-01-2012, staat een vergezicht, een alternatieve economie. Het verhaal wordt gesitueerd in 2032 en men blikt terug en korte samenvatting...

'Het was altijd een verdelingsvraagstuk', zegt Klamer achteraf. 'We leefden in een land van overdaad. We maakten de fout om die rijkdom te verdelen op basis van betaald werk.'

Achteraf gezien is het misschien moeilijk voor te stellen, maar twintig jaar geleden, in 2012, was er een tijd dat het in de economie haast alleen maar ging over geld.
Dat intussen het milieu steeds zwaarder gebukt ging onder overbevissing, ontbossing, uitputting van grondstoffen en klimaatverandering en dat er steeds meer 'consumenten' uitvielen met burn-out of depressie, interesseerde maar weinigen: dat viel immers buiten het bestek van de markt.
Tegenwoordig is het niet goed meer voor te stellen, maar destijds geloofden de meeste economen en politici dat duurzaamheid ons leven primitief en middeleeuws zou maken. Milieumaatregelen zag men als iets dat groei in de weg stond; iets voor linkse mensen met zelfgebreide truien.

Na een mooie analyse van de 2012 situatie en onze dwalingen van nu volgt een opsomming van de maatregelen die zgn getroffen zijn sinds 2012.

* De jaarlijkse prognoses van het Centraal Planbureau van het te verwachten percentage economische groei werden afgeschaft.
* Het bruto nationaal product werd losgelaten als belangrijkste maat van economisch succes:
* Daarvoor in de plaats kwamen cijfers die met name geluk, gezondheid en welbevinden van de Nederlandse burgers registreerden.
* De andere grote stap was de belastingvergroening.
* Nederland schafte geleidelijk de inkomstenbelasting af en besloot
* In plaats daarvan grondstoffen te belasten. Zo creëerde men een kunstmatige schaarste aan grondstoffen. 'Hoe meer grondstoffen eraan te pas komen, des te duurder het product
* Tegelijkertijd verviervoudigde men de investeringen in onderzoek naar duurzame techniek en
* verhoogde men de belastingen op afval en vervuilende gassen. Die werden gemodelleerd naar het 'aftoppen en verhandelen', waarmee overheden destijds probeerden de uitstoot van CO2 tegen te gaan. Het principe: een bepaalde hoeveelheid afval weggooien mag, maar wie meer wil weggooien, moet daarvoor afvalrechten kopen bij iemand die zijn afvalquotum nog niet heeft bereikt.
* Verbod op te grote inkomensverschillen groter dan een factor 30
* invoering van het gegarandeerde basisinkomen voor alle burgers
* Vliegen wordt duurder

En de gevolgen:

* En dat stimuleert het zoeken naar creatieve oplossingen', blikt Daan van Soest, destijds hoogleraar milieueconomie aan de Vrije Universiteit Amsterdam, terug.
* Wegwerpgoederen en -verpakkingen verdwenen vrijwel direct uit de winkels.
* Rond de recycling, de reparatie en het onderhoud van bestaande goederen verrees een imposante nieuwe bedrijfstak.
* Er ontstonden nieuwe eigendomsvormen, zoals leasemaatschappijen waar je meubels of elektronica kon huren.
* Bedrijven voor wind-, biomassa- en andere duurzame energie floreerden,
* de elektrische auto brak door,
* files verdwenen en het openbaar vervoer boekte omzetrecord na omzetrecord.
* Ook de schaalverkleining waarop veel sociaal-wetenschappers al in 2012 aandrongen, kwam op gang.
* Wijken gingen ertoe over zelf duurzame energie op te wekken en
* overal ontstonden moestuintjes, houtkwekerijen,
* werkplaatsen en bedrijfjes die slim inspeelden op de nieuwe economie.
* Op daken verschenen tuintjes met oliezaad, gevels kleurden groen toen het ophangen van kweekplaten met olie-algen in de mode raakte.
* Forensen raakte uit de gratie, werken dicht bij huis leefde op.
* Van de universiteiten kwam intussen een stortvloed van nieuwe duurzame technieken
* exporteert ons land vooral kennis, ingenieurs, bio- en nanotechnologie, milieuvriendelijke energieopwekkers en andere duurzame technieken.
* De economie groeide weliswaar niet in ouderwetse zin, maar werd wel veel efficiënter, productiever en daarmee waardevoller.
* herverdeling van de rijkdom
* werk was opeens van een verplichting een kwestie van persoonlijke ontplooiing geworden en een manier om het basisinkomen te vergroten. Het leidde tot een zeer flexibele arbeidsmarkt
* telepresence-vakanties in virtual reality

Dat had, zoals sociologen en sociaal-geografen al in 2012 wisten, onmiddellijke positieve gevolgen voor de gezondheid, de tevredenheid, de veiligheid, het welbevinden en zelfs de schoolprestaties. In de steden ontstonden hechte gemeenschappen, corporatieve bedrijfjes, buurthuiskamers en buurtwinkels. De economie groeide weliswaar niet in ouderwetse zin, maar werd wel veel efficiënter, productiever en daarmee waardevoller.

O zeker, vrij van problemen is de nieuwe economie nog niet.
* De opnieuw ingestelde douane heeft de grootste moeite om grondstoffensmokkel tegen te gaan en vuilnisbendes die illegaal afval storten vormen een ware plaag.
* En de economie heeft last van zijn eigen succes: we zijn zo duurzaam gaan leven, dat de overheid, aangewezen op belastingen uit grondstoffen en afval, worstelt met teruglopende inkomsten.
* Sommige mensen verlangen terug naar vroeger: toen je nog met het vliegtuig goedkoop op reis kon.

Achteraf gezien lag de oplossing altijd al binnen handbereik. We durfden er alleen niet goed in te geloven.

Het hier geschetste toekomstbeeld is gebaseerd op gesprekken met dr. Frank Dietz (PBL), prof.dr. Wim Heijman (WU), dr. Corine Hoeben (RUG), mr. Willem Hoogendijk (stichting Aarde), prof.dr. Arjo Klamer (EUR), prof.dr. Daan van Soest (VU, UvT) en dr. Henk de Vos (RUG) en op artikelen van prof. Herman Daly. De citaten zijn echt.
Op maandag 16 januari is Arjo Klamer te gast in het KennisCafé in De Balie over alternatieve visies op de economische crisis. Met verder Matthijs van Veelen en Eva van den Broek, columns van Maarten Keulemans en Jelle Reumer en een experiment van Science Center NEMO. Presentatie Martijn van Calmthout. Entree € 7,50 (5,00). Reserveren op www.debalie.nl

That's the Question

Pim uit Maastricht of Amsterdam of Breda debuteert. Misschien zou hij toch ook liever de presentatie van het programma voor zijn rekening wil nemen. Eeuwige roem en eeuwig zonde.

http://www.eo.nl/programma/thatsthequestion/2008-2009/page/That_s_the_question/episode.esp?episode=12835327&programs=4508819

There are lies, big lies en Statistics, maar dit is tamelijk overduidelijk

Gemiddelde leeftijd stijgt in alle landen en Kinderen Per Gezin daalt in alle landen en convergeren naar hetzelfde niveau.

Cross Domain

Soms denk je dat je een dubbelganger hebt, soms komt hij uit een vorige leven zoals deze meneer. Hij is geschilderd door Jan Sluijters en te zien in het Singer Museum in Laren. Nog op de laatste dag van 2011 maakten we een uitstapje naar deze fantastische tentoonstelling van dit Schildersbeest zoals Sluijters genoemd is.

Dit spits geschilderde bijna evenbeeld legde als eerste de link tussen sterrenkunde en wiskunde. Dat is typerend voor kennismanagement: pas kennis uit het ene domein toe in het andere en je weet nooit wat voor moois tot stand komt. Een goede tip voor innovatie: denk cross domain. Daarmee een van de basisopdrachten voor mezelf en voor de politiek, wetenschap en bedrijfsleven: stimuleer cross domain thinking. Dit is de enige sleutel voor vooruitgang.