vrijdag, april 22, 2011

Bril, de echte wereld mist je.




Briljante columns, kronkels nieuwe stijl, ik mis ze. Al was het niet liefde op het eerste gezicht zoals blijkt uit mijn woordenfrutsel uit 1999, toen hij nog in het Parool was te bezichtigen. Ook in 1997 heb ik eens een BrilBoek (met Dirk van Weelden) op wandelvakantie meegenomen. Omdat dan elke gram telt dacht ik per hoofdstukje de blaadjes weg te kunnen gooien. Ik kwam niet verder dan 2 scheursels. De werkelijkheid bleek toen nog boeiender, maar nu weet ik beter. Een Brilse blik plaatst het leven in een ander kader, een perspectief dat we node missen.

De columns van Martin Bril in het Parool had ik eigenlijk nog nooit gelezen, ik geef het toe. Voor een krant schrijft hij ze iets te lang naar mijn smaak. Totdat zijn compilatie als spaarboek werd gepromoot.

We sloegen aan het sparen want zegeltjes, airmiles, bonussen en kortingen, daar gaan we voor. Niets is mooier dan gratis en als het Parool zijn lezers denkt te lokken door het belonen van hun spaarzin met een boek uit eigen stal; wie zijn wij dan om deze sigaar uit eigen doos aan onze neus voorbij te laten gaan.

Na het verzamelen van luttele zegeltjes kwam Martin Bril in boekvorm thuisbezorgd. Wat we in huis halen wordt gelezen, dus in afwachting van Voskuils 5de (ta-ta-ta-taaaaah) kon Bril dienen als de warming up.

Korte verhalen. Wat lang is voor een column krijgt in boekvorm een andere dimensie. Lekkere kijkjes op ons Amsterdamse straattoneel. Dichtbij en aanstekelijk: Fietsen door het Vondelpark, Harry de reiger, Bob de Yankee-fan en een dochter die zich identificeert met de helaas gedissideerde Spice-girl.

Een positieve kroniek in een stad, waarin het onderste uit de mens het makkelijkst lijkt boven te komen. Voyeuristisch met oog voor de kunst van het levensonderhoud.

"Idioot!", bitst men hem toe, als hij vertederd, haast verliefd, staart naar een moeder, die haar baby bedient met een in haar mond geprakte banaan.

Een boekje als een galerie van kleine, goed getroffen tafereeltjes. Na de ontdekking van de hemel moet het met een beetje oefening lukken ook wondertjes 'down to earth' bloot te leggen.