Waarom is het een beetje stil gevallen op mijn blog? Maak ik niks meer mee? Schrijf ik te veel voor andere sites of krantjes? Heb ik geen ideetjes meer, geen tijd meer over? Of gewoon pijn in mijn rug, te druk, te veel aan het Sudoku-en? Heb ik te veel feest gevierd op de 11-11 in Mestreech, te veel zuur vlees gegeten? Te druk met drummen in de band of de in de partij? Van alles wat.
Ik sla de krant open en zie de discussie over het byzonder onderwijs, over baby’s van zwakbegaafden, over zorgtoeslag en armoede. Ik zie Ben Bot weer iets waars maar onverstandigs zeggen en denk dat ik dat morgen vast wel weer verkeerd begrepen heb. Ik zie Klaas Veerman weer iets waars maar onverstandigs zeggen en denk dat ik dat morgen vast wel weer verkeerd begrepen heb. Ik lees Plasterk en zie een verhaal dat ik een tweetal weken al gehoord had over een bak geld die rond sinterklaas in het hoger onderwijs gestopt moet worden, anders heeft Balkenende geen scope meer.
Hirshi en Wiegel lullen een aardig end langs elkaar heen en de kranten zijn weer lekker gevuld. Het is altijd anders dan bedoeld. Ga naar een ouderavond met mensen die Vrolijk onderwijs propageren, maar niet eens een verhaal kunnen vertellen als ze een sheet in de presentatie missen. Daar word ik niet vrolijk van. Een voorzitter die de secretaris complimenteert met het schitterend jaarverslag, dat om papier te besparen niet is meegezonden aan de ouders en slechts door één persoon is opgevraagd!??
Heeft het nog zin iets op papier te zetten, te bloggen, te schrijven? Complimenten zat: je schrijft heel leuk, wat kunnen die Amsterdammers mooi praten. Lees zelf maar over de afmattingsslag die ertoe moet leiden dat Amsterdam een mooie stad blijft.
Ik heb een goede site over ziektenbeelden en de bijbehorende