Marleen Barth hield een vlammend betoog tijdens het PvdA-congres. Een links tegengewicht is nodig. Weisglass hield een vlammend betoog in de Volkskrant voor een linkse meerderheid in de 1ste kamer, een pleidooi voor een echt minderheidskabinet dat zoekt naar de grootste en niet de kleinste meerderheid in de Kamers. Waarom een eerlijk evenwicht noodzakelijk is maakte Barth duidelijk:
"Het is een keuze, om kunst en cultuur weg te zetten als overbodig, suspect of geldverslindend.
Het is een keuze, om mensen met een dubbel paspoort te degraderen tot tweederangs burgers.
Het is een keuze, om licht verstandelijk gehandicapten weg te definiëren uit de zorg en aan hun lot over te laten.
Het is een keuze, om mensen die zijn aangewezen op de sociale werkvoorziening te veroordelen tot een leven van nietsdoen voor de televisie.
Het is een keuze, om een drempel van duizenden euro’s op te werpen voor de jeugdzorg, en zo voor lief te nemen dat kinderen veel te laat of helemaal geen hulp krijgen.
Het is een keuze, om illegalen te achtervolgen met strafbaarheid alleen maar omdat ze bestaan.
Het is een keuze, om je onbeschrijflijke rijkdom niet meer te willen delen met de honderden miljoenen mensen die moeten overleven van minder dan een dollar per dag.
Het is een keuze, om uitsluiting en beschimping van moslims te beschouwen als een schappelijke prijs om je bezuinigingsagenda er door te kunnen drukken.
Het is een keuze, om mensen vooral te bevestigen in hun wantrouwen, hun vooroordelen en hun frustraties, en om hen niet voor te houden dat het ook anders kan."
Maar wat dan wel......
Marleen schets de PvdA droom, ze kiest voor:
"Een land waarin gezondheidszorg, onderwijs en kinderopvang gezien worden als een gouden investering in menselijke waardigheid én sociaal-economische groei.
Een land dat zich er niet bij neerlegt dat laagopgeleiden zeven jaar korter leven dan hoogopgeleiden, en dat niet accepteert dat slimme kinderen met laagopgeleide ouders een zichtbaar kleinere kans hebben om hoger onderwijs af te ronden.
Een land dat zich niet afwendt van verwaarlozing, mishandeling en onmacht, maar actief mensen de zorg biedt die nodig is om hen en hun kinderen een kans op een fatsoenlijk bestaan te geven.
Een land dat voorop wil lopen in het bedenken van innovatieve oplossingen voor de grote vraagstukken van onze wereld: voldoende voedsel en schoon water voor ieder mens; een eerlijke verdeling en duurzaam gebruik van grondstoffen en energie; het afwenden van gevolgen van vervuiling en klimaatsverstoring.
Een land met hoge ambities in het ontwikkelen van oplossingen voor problemen waar de hele mensheid mee kampt: dat Nederland.
Een land waarin iedereen zich thuis en veilig voelt. Waarin nooit iemand opgegeven wordt, zelfs niet mensen die zich door hun daden buiten de gemeenschap lijken te plaatsen.
Een land waarin we de moed kunnen opbrengen om elkaar met onbevangenheid en vertrouwen te treden, en elkaar niet verketteren of uitschelden om wat heilig of dierbaar is.
Een land waarin niet de grootste mond, maar de beste ideeën de doorslag geven. Waarin wegpiraten en reaguurders geen vrij spel krijgen, maar waarin iedereen aanspreekbaar is op het aloude adagium ‘wat jij niet wilt dat jou geschiedt, doe dat ook een ander niet’.
Een land dat voluit zijn rol speelt in Europa en de internationale gemeenschap.
Een land dat zich niet verschanst onder de dekens, achter de dijken, maar kiest voor een nieuwsgierige, ondernemende relatie met de wijde wereld om zich heen.
Een land dat beseft dat het gegrondvest is op een lange en stabiele historie van vrijheid, gematigdheid, sociale rechtvaardigheid en tolerantie, en dat die traditie met verve en overtuigingskracht uitdraagt in de wereld als lichtend baken van mensenrechten."
Ja, dat willen we allemaal...maar
Dat land komt er niet vanzelf. Helaas.
Dat land komt er ook niet als we ons onze gang laten gaan. Helaas.
Dat land komt er ook niet als de overheid het allemaal laten bedenken en oplossen. We kunnen onze verantwoordelijkheid niet afkopen. Helaas.
En op eigen houtje lukt het ook niet. Helaas.
Ik ben bang dat we alleen samen dit kunnen oplossen....
De PvdA is feitelijk de enige partij op dit moment die in staat moet zijn inhoud te geven aan de gezamenlijkheid. Zeker nu steeds meer geluiden binnen de partij bereid zijn ook de meer liberale gedachten te omarmen en in de laatste jaren is gebleken dat ook bij de PvdA heel wat ogen zijn geopend...
Want het was ook een keuze, om mensen die het wel kúnnen, hun onwil te subsidiëren,
en het was ook een keuze, om mensen die het wel kunnen betalen uit de wind te houden,
en ook om mensen die bewust asociaal en oningeburgerd gedrag verkiezen, de hand boven het hoofd te houden, enzovoort. Dankzij Fortuin heeft daar toch een fikse kentering plaatsgevonden, al zal de buitenstaander de PvdA nog graag het etiket uit de vorige eeuw willen blijven opplakken, dat is wel zo makkelijk.
De PvdA maakt langzaam maar zeker stappen waarbij de overheid meer gaat fungeren als begrenzer en katalysator, als coach en overbrugger. Een hartelijke duw in de rug voor hen die niet kunnen maar wel willen, een onplezierig vangnet voor hen die weigeren. En rust voor hen die nooit meer kunnen. Niet op basis van bangmakerij of oneerlijke laat-de-markt-zijn-werk-doen prikkels, maar op basis van preventie, tijdelijke steun, gemeenschappelijke voorzieningen en sociale infrastructuur.
OK, de staat is geen geluksmachine, maar ook geen angstaanjager.
Een rugzak voor die nodig heeft en zolang die het nodig heeft.
De echte keuze is:
- wie helpen we en hoelang en met hoeveel en wat eisen we daarvoor terug.
- wat begrenzen we, wat accepteren we en hoe controleren we dat.
De keuze is: wie vertrouwen we deze echte keuzes toe?
Ook dit keer stem ik op de PvdA en hoop op een links tegengewicht, waardoor echte keuzes op een gebalanceerde manier gemaakt kunnen worden. Niet om dit kabinet weg te krijgen, maar om de minderheid door een ruime meerderheid gedoogd te laten krijgen.
