De wind blaast je bijna van je fiets, het water staat ons tot onze lippen, maar het geeft niet: we zijn mans genoeg. Wij wel. Voor degene die niet in de kopgroep fietsen, voor degenen voor wie hard werken normaal is, maar de daarbij horende beloning niet. Voor degene die nog zo hun best doen maar op de verkeerde fiets zitten of op een zijpad zijn beland. Voor degene die geen brede schouders hebben, maar toch de lasten moeten dragen. Stem ik op links.
