De laatste maanden ben ik druk bezig geweest met de Partij. Er zijn tijden geweest dat ik op de partij stemde met het gevoel: ik doe het niet voor mezelf, ik doe het voor al diegene die moeite hebben bij het peloton te blijven. In 2002 werd me duidelijk dat ik in Amsterdam niet gelukkig blijf als ik elke dag een bedelaar tegenkom, als woningen verpauperen, uitgeprocedeerden de illigaliteit ingaan, de commerciele media de macht krijgen en als een groot deel van de stad de aansluiting verliest. Juist in de wijken van Amsterdam gebeurt het. Daar staat of valt het. Daar maakt de partij het verschil, daar wordt de wedstrijd gewonnen of verloren.
Ik weet het, de PvdA blinkt niet uit in communiceren, ze oogt gesloten en veel met zichzelf bezig. Ze hebben altijd meer op de wens van de gedachte geleefd dan op de realiteit. Toch gebeurt er door honderden vrijwilligers en een paar betaalde krachten meer dan je voor mogelijk houdt. Je zou het missen als het niet meer gebeurt. En de partij verandert, al gaat dat langzaam en met pijn.
Mijn doel is het om het werk in de klei zichtbaar te maken en beinvloedbaar te krijgen. Niet door oplagebeluste media, schreeuwerige fundamentalen, of baantjesjagende bestuurders, maar door jou en mij. Of mijn missie slaagt of niet, het is het proberen meer dan waard. Zie www.amsterdam.pvda.nl (met name het afdelingsdeel is mijn werk en staat nog in de stijgers).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten