Ben je al de klap te boven?

"Ben je al de klap te boven?" wordt mij dagelijks gevraagd. Ik moet eerlijk zeggen, ik had de pest in en ik heb de uislag ook niet verwacht. Ik vond dat de PvdA een zeer realistisch verkiezingsprogramma had/heeft, een antwoord voor alle problemen, in ieder geval een richting. Natuurlijk, Bos had gemanouvreerd om zoveel mogelijk draagvlak te creeeren binnen de PvdA en binnen zijn aanhang. Maar dat was logisch, we willen een bindende leider, niet eentje met de rug naar de samenleving.

De teleurstelling kreeg ik veel eerder, toen bleek dat Balkenende niet inzag welk huzarenstukje Bos binnen de PvdA heeft gepresteerd. Door dat niet te erkennen, nog sterker, Bos daarvoor de oren te wassen en te schamperen heeft hij Bos en het land en uiteindelijk ook zichzelf een slechte dienst bewezen.

Achteraf is het makkelijk praten en is het resultaat wel begrijpelijk. Toch mogen we nog van geluk spreken dat de VVD en het CDA ook hebben ingeleverd. Waardoor men haast niet onder Bos uitkomt. Wat mij zoal opviel bij de commentaren en waar ik me in kan vinden...

1. Emocratie: Feelings are facts, zoniet dan: feelings become facts
Partijen die het (angst)gevoel de boventoon hebben laten voeren in de campagne zijn de winnaars (angst voor europa, angst voor moslims, angst voor verandering)
Partijen die de werkbaarheid, oplossingen en redelijkheid hebben proberen over te brengen zijn more or less gesneuveld.
Les: je moet je compromis niet communiceren, maar gaan voor wat je vindt. Je moet niet met concrete oplossingen hoe vervelend dat ook is, kun je beter het verwijt krijgen dat er geen oplossing wordt geboden dan dat iedereen het wel met één van je plannetjes niet eens is en daarom op iemand anders stemt. Je moet de gevoelens van de kiezers gebruiken als je stemmen wil winnen, wat je er later mee doet schuif je af op de coalitiepartner (compromis). Maar geef mij maar eerlijkheid en een paar zetels minder.

2 Peilingen: self-fullfilling prophacy
Als een partij volgens de peilingen een factor van macht wordt, wordt hij dat ook echt. Want de horden zwevende kiezer willen uiteindelijk bij de winnaar horen en willen uiteindelijk invloed.
Toen duidelijk werd dat de SP er toe zou doen, hoefde men ook niet meer strategisch te stemmen op de PvdA, nog sterker je kon beter strategisch stemmen op de SP.

3. Authenticiteit van personen: misschien wel het belangrijkste
Authentieke personen winnen de verkiezingen, niet de managers (Bos, Rutte, Pechtold, Femke). Leiderschap wordt bepaald door authenticiteit en niet door intelligentie, kwaliteit, welbespraaktheid of leiderschap. Bos is nooit geloofd op authenticiteit als het gaat om echt linkse thema's, omdat hij beredeneerd links is en niet authentiek links (ik kan er van meepraten). Hij is authentiek een sociale manager, die vooral naar de toekomst kijkt. Bos zal het prima doen als premier, want dat zijn zijn kwaliteit. Hij is namelijk wel een authentieke manager, veel meer dan Balkenende.

Hoe verder? Sociaal democratisch Appèl
Ik denk dat de PvdA 34 zetels heeft gewonnen, de tweede partij is van Nederland, met een nieuwe basis, niet meer alleen de allochtoon, niet meer de vrouwen, niet meer de arbeiders, maar het maatschappelijk middenveld en de sociaal liberale intellectuelen en veelverdieners, voor wie het best wel wat minder kan. Alleen als de PvdA de linker en rechterflank overtuigend heeft vrijgeven, heeft Bos toekomst, maar dan vrees ik wel dat de naam moet veranderen in: Sociaal Democratisch Appèl. Dat samen moet bouwen aan een nieuw Nederland. Een nieuw nederland dat...Zie Bodens visie http://www.nieuwamsterdam.org/nieuwsbericht/1306