Theo's hart, Mohammeds moordkuil

Veiligheid van meningsuiting stond op de agenda, gisteravond. Ik maakte een verslag, zie de amsterdamse pvda site. Het houdt me al twee weken ernstig bezig, wat wel en wat niet opde website geschreven mag worden. Het is moeilijk om in te grijpen, juist omdat je de boel bij elkaar wil houden en niet wil wegjagen. Sommige dingen moeten gezegd worden, mar dat kan ook op een respectvolle manier. Het viel me op dat de laatste tijden mensen bang zijn gemaakt, waarom? Ze zouden doelwit kunnen zijn. Het is moeilijk te denken vanuit de dader, toch moet je dat doen wil je een idee hebben of jijzelf tot de slachtoffers zou kunnen behoren. Hij kan niet uitleggen met woorden wat hij wilde, anders had hij dat wel gedaan. Ik moest aan het liedje van Frank Boeijen denken. Je moet vanuit de dader kijken, wil je weten hoe je dit soort problemen moet oplossen. Wat beweegt hem, hoe haalt hij het in zijn hoofd, wat stelt hij zich erbij voor, hoe moet je je voelen, om zo iets te doen, welk slachtoffer kies je dan, hoe geraffineerd moet de je daad plannen, wanneer wordt het besluit genomen, waarom en door wie, hoe naïef moet je zijn…. Onbeantwoorde vragen, hij heeft het recht op zwijgen. Mohammed B maakt van het hart van Theo zijn moordkuil.


Linneaus Park

Ik weet niet wat jou zover heeft gebracht
Als ik jou zie lopen bij het Linnaeuspark
De zwaailichten beschijnen zijn lichaam
zonder zijn rook, rest alleen herinnering

Ik neem aan dat je nooit aandacht hebt gehad
Ook niet toen dat zo belangrijk voor je was
De brief die bij jou hoorde verdronk in blinde haat
In een seconde was het voor jou en hem te laat

refrein:
Ga die wereld uit, één seconde
en rij snel door die wereld uit
Ga die wereld uit, één seconde
en kijk goed rond in ons paradijs
En vraag niet naar de weg
want iedereen is de weg kwijt

Op zoek naar geluk in die mensvreemde stad
Thuis wacht een vader vrezend voor zijn zoon
Hij heeft altijd iets gevoeld van zijn ontevredenheid
en niets blijft bij het oude als hij met zijn mes snijdt.

Na de bijeenkomst bleek even dat iedereen de weg kwijt was of is. Top prioriteit is dat in dialoog die weg weer gevonden wordt, anders is 60 jaar vrijheid van mening voor niets geweest.