Waar is Bos? Ik hoor het zo vaak. Hij laat niks van zich horen. Bos is de PvdA aan het omturnen en dat kost tijd, daarnaast moeten er nieuwe wegen gevonden worden, die praktisch realiseerbaar zijn en dat moet dan ook nog eens gedragen worden door de honderden bestuurders, die op elk niveau in de nieuwe lijn moeten geloven en deze ook uitvoeren. Hij is op zoek naar eenvoudige woorden, begrippen die begrip geven en richting aan je besturen.
Paul stuurde me een aardig interview op met hem. Een van de laatste zinnen uit Interview Trouw, Wouter Bos / 'Grotere ongelijkheid is noodzaak' door Ruud van Heese en Lex Oomkes van 2005-04-29:
Het antwoord van Bos op deze 'solidariteitscrisis' is decentralisatie en maatwerk. En voor een ander deel toegeven aan de directe vraag van koopkrachtige groepen. Bos: ,,Waarom zouden ouderen, die voor een groot deel een behoorlijke koopkracht hebben, niet de zorg mogen kopen die ze willen. Op die manier houd je ze betrokken bij de publieke zaak in plaats van dat ze hun heil elders zoeken. Die geëmancipeerde burger hebben we zelf als PvdA gewild!''
Niet dat, nu dat ideaal verwezenlijkt is, de PvdA aan de winkeldeur het bordje 'wegens succes gesloten' op zou kunnen hangen. Bos wijst erop dat er nog steeds een onderklasse is en, gevaarlijker, dat mensen steeds permanenter van die onderklasse onderdeel lijken uit te maken.
,,Als sociale mobiliteit moeilijker wordt, zal de middenklasse nog minder bereid zijn solidair te zijn. Omdat solidariteit dan gelezen moet worden als betalen voor anderen. Als je daarbij bedenkt dat de onderklasse steeds meer een etnisch stempel draagt, dan wordt de stelling nog scherper: de witte kritische belastingbetaler zal zich minder in solidaire regelingen herkennen. Dan is de solidariteit echt kapot. De oplossing zal moeten worden gevonden in radicale bestrijding van achterstanden, meer ambitie bij integratie, meer vrijheid voor eigen keuzes voor die middenklasse en meer maatwerk in de dienstverlening van de overheid en in het overheidsbeleid, zodat iedereen het gevoel heeft mee te betalen aan iets waar men wat aan heeft.''
Weer een keer naar het voetbal geweest, samen met Juul, Paul, Emma en Lukas. Nou erg getracteerd werden we niet, al waren we opgelucht dat de vesting can Doetinchem uiteindelijk tch gesloopt werd. Maar het ging te traag, niet diep genoeg, de vleugels gingen er niet overeen, er werd niet in de diepte gespeeld en nog wat van de alom bekende kreten. We liepen in de buitenspelval, of in de trechter, of tegen een muur. De fluiter irritant en nog wat van de zakne waar we heerlijk op konden kankeren. En de beste stuurlui zaten allemaal aan de kant: Maxwell, Trabelsi, Galasek, van der Vaart. En op het veld was er maar een die iets mocht doen: Sneyder. Alleen de pakweg 90 vrije trappen van De Graafschap vanwege buitenspel lopend Ajax mocht ie niet nemen, voor de rest heeft hij alle ballen in het spel gebracht. Als we zo Europa inmoeten, dan laat AZ maar gaan, als daar nog wat van overblijft tenminste.
Ook in je vrije tijd blijf je leren. Afgelopen zaterdag helaas de halfjaarlijkse wandeling gemist, maar wel een echte persconferentie bijgewoond. Al word je snel voor naïef versleten als je toegeeft wat geleerd te hebben, het was de moeite waard. 
Op de 6-wekendienst van Jan in Duitsland zond de herder ons weg met de mededeling: jullie moeten goed bidden voor een goede nieuwe paus. Dus kom niet klagen, als de nieuwe paus niet deugt, heb je het aan jezelf te wijten! Nou dat was niet aan dovemansoren besteed, en wij zitten nu met de gebackene birnen.
Als je een van een cliché en cliché gaat maken begeef je je op glad ijs. Er zijn cabaratiers die ermee weg komen, nog sterker je continu op het verkeerde been zetten, je je laten schamen omdat je lacht om diepe droefenis en omgekeerd. Maar nee, dit is noch cabaret, noch theater. Geen niveau (komt niet van de grond, zoals een