Ander voornemen: 12 films in 2010. Te beginnen met Das Weissen Band. Een film die volgens de verteller een licht op de geschiedenis van Duitsland werpt. En de vraag wat dat licht dan wel is blijft vervolgens hangen. Kinderen die heimelijk in verzet komen tegen een knellend regiem van kerk en adel. Ouders die achter de deur alles doen wat god verboden heeft en buitenshuis de heiligheid zelf evenaren. Een jonge leraar, die als een combinatie van miss Marple en pastoor Odekerke de gebeurtenissen probeert te achterhalen, maar over zijn oren verliefd raakt op een minderjarige en aandoenlijke oppas. Kinderen onder zijn hoede kan hij niet meer doorgronden. Dat kan niet goed gaan en het is niet goedgegaan.
Je kinderen van een witte band te voorzien teneinde aan onschuld en reinheid herinnerd te worden: een stigma dat tot het bot vernederend werkt, het vormt een onheilspellende kiem. Beklemmend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten