Todo sobre mi madre
De zakdoeken zijn weer droog, gisteravond naar deze prachtige film gekeken, aanrader. Een zoon die sterft, op zoek naar zijn vader, zijn identiteit. Zijn moeder gaat in zijn naam op zoek naar haar man, die verloren is gegaan bij een transsexuele gedaanteverandering. Het hart van de zoon leeft voort in een andere man na een transplantatie. Een man in verkeerd lijf, waaraan het enige echte, de silicone en het gevoel is. Hij/zij zoekt hulp bij een non die aan aids sterft bij de geboorte van het kind, een hergeboorte van de zoon. Het kind dat zijn moeders virus meedraagt maar overwint. Zijn opa die in een andere wereld leeft, een theaterdiva die alleen op toneel haarzelf lijkt te zijn. Haar medespeelster verloren in heroine.
Wie zichzelf nog is mag het zeggen. Wat bepaalt wie je bent: wie je bent van buiten of wie je bent van binnen of wie je eigenlijk wil zijn of wie je was: de ultime vervreemding in natura. Frank Boeijen schreef al: iedereen is de weg kwijt. Maar ik begrijp wel wat haar zover heeft gebracht.