Het was niet goed, het was geweldig

Het ging niet, alles mislukte, die gasten stonden overal, ze waren allemaal een kop langer, hij floot voor en tegen alles, ze gingen de hele tijd liggen, ze kregen een doelpunt kado, we waren overal een stap te laat, de passes waren een meter te kort, we misten Trabel, Chivu, Litmanen, van der Meyde, de rest was uit vorm behalve Galazek. De druk op Rafael was te groot, hij ploegde, hij zwoegde, dacht dat hij alles moest doen, werd aldoor maar aangespeeld maar zijn voeten deden niet wat zijn hersens wilde, het was niet om aan te zien, verbijsterend. Toen iedere Grazer geel had, moest het rood komen, toen de druk te groot werd moest de penalty vallen, toen de spanning niet meer te houden was schreeuwde iedereen: niet van der Vaart, geen hollander op de stip. Thomas joeg de bal in de bovenhoek en kan voorlopig niet meer stuk. De rest moet naar de psych, neem die jongens van het nederlands elftal maar meteen mee. De kloof gaapt tussen potentie en prestatie, tussen mooi weer en tegenwind, tussen hoofd en voeten, tussen een waardeloze wedstrijd en een prachtig resultaat, tussen striemend fluiten en opgelucht vlaggen. We are the champions galmde het uit de de schor geschreeuwde kelen. Zondag wacht de klus tegen FC Zwolle, Zwolle thuis: altijd lastig.