Vrijdag na Sinterklaas was er weer PvdA politiek café. Een interessante avond, niet om de inhoud (opvoeden en de Staat), maar om Marcouch en zijn benadering. Wat maakt hem zo populair? Ik zag het een beetje als het einde van de politiek. Hij maakte met wat simpele voorbeelden (zie mijn verslag) Duidelijk dat:
Het gaat niet om politieke correctheid, het gaat om overdreven correctheid
Het gaat niet om efficientie door specialisatie, maar om daadkracht door samenhang
Het gaat niet om politieke keuzes, maar om keuzes die werken
Het gaat niet om analyse of filosofie, maar op best practices en situationele kennis
Het gaat niet om profilering van verschillen, maar om elkaar ruimte en vertrouwen te geven om op te lossen.
Dat alles doen wij nu af met het woord populisme. Maar ik vrees dat wew ten onrechte wantrouwig zijn tegen gedachten die het volk aanspreken, we doen ten onrechte laatdunkend hierover omdat dit de dames en heren beroepspolitici te makkelijk overkomt. Maar als je Marcouch hoort praten, besef je dat de politiek het probleem ook echt moeilijker maakt dan het op veel terreinen soms uiteindelijk is. En dat dit voor normale mensen (het volk) niet meer te volgen is, dat begrijp ik dan wel weer. Maar ik ben bang dat het uiteindelijk voor "doorgeleerde" mensen ook niet meer te begrijpen is. Als het doel voorbij is geschoten, moet je op je schreden terugkeren. Dat doe je niet door angst te gaan zaaien, iedereen af te zeiken, de leemten in oplossingen te benadrukken, of door een makkelijke zondebok te zoeken, maar door praktisch te zijn, je gezond boeren verstand te gebruiken en aan te pakken. Er hoeft niks mis te zijn met Das gesundes Volksempfinden, tenzij je dat om eigener gewin gaat manipuleren.
In Buitenhof vanochtend nog zo'n mooi staaltje van Marcouch. De politiekorpsen mogen nu zelf beslissen of ze hoofddoek dragende agenten al dan niet op straat willen. Dat is een probleem kennelijk, want de PVV en VVD maken hier een nummer van.
Wat maakt de politiek en staat ervan: Als één korps: dan alle korpsen, Als het mag is het een recht, Als je een doekje draagt ben je je ambt niet meer waardig. Daarnaast moet er ook een afspiegeling van de samenleving in het korps komen, maar dat is dan gewoon weer een wervingsprobleempje.
Wat zegt Marcouch: we hebben behoefte aan mensen die in de gebieden, waar politie het meest nodig is, de aldaar vereiste deskundigheid opbouwen. Elke maatregel die dit doel moeilijker maakt dan nodig is niet handig.
De politiek en staat zijn er om problemen op te pakken en niet om ze te creeren. Een PVV creeert een probleem, legt de schuld bij een makkelijke prooi, en krijgt alweer zijn zin. Een wij zijn weer een stapje verder van de oplossing af. Dat is geen populisme, ik ken een ander -isme voor deze manier van politiek bedijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten