vrijdag, januari 04, 2008

Wie niet tegen mij is voor mij...

Dit jaar is gestart met grote politieke debatten. Niet alleen met vrienden aan de nieuwjaarsontbijt tafel (en eeuwenoude traditie) maar ook op de PvdA site en zelf op GeenStijl. Het scherpt de geest zal ik maar zeggen. Ik heb drie grote bijdragen aan het debat geleverd. Het debat ging over democratie en de rol van communicatie. Ik nam met name Wilders als voorbeeld voor de PvdA. Hetgeen natuurlijk snel werd uitgelegd als sympatisant van... Want wie niet tegen is, is voor? Zie hier mijn bijdrage aan het debat:

Wilders, wie niet tegen hem is voor hem?
Gepost op: vrijdag 4 januari '08 - 14:42

Wilders speelt kennelijk een cruciale rol in de discussie. Negeren of Aanvallen, Begrijpen of Verketteren. Ik denk dat we er goed aandoen hem te leren begrijpen en hem op inhoud aan te vallen.

Mijn Wilders fascinatie valt in twee delen uiteen: de manier waarop hij zijn 'boodschap' aan de man weet te brengen. En zijn sensibiliteit van de problematiek en de snaren die bij een groot deel van ook onze achterban leven. In geen geval heb ik ook maar enig warm gevoel bij hetgeen hij aan oplossingen presenteert. In mindere mate geldt dit voor Verdonk, Kamp en Marijnesse. Mijn pleidooi is erop gericht dat we met hen de strijd aangaan met hem op basis van onze ideeën (helemaal eens met Terstall), hem niet verdacht maken en daarmee zijn aanhang diskwalificeren, maar zijn argumenten en oplossingen van repliek dienen.
Een voorbeeld: Ik ben op aanraden van een vriend Kamps verhaal over integratie goed aan het bestuderen, zijn onderbouwing en benadering. Ofschoon ik het met heel wat zaken eens ben, is er toch iets mis met de fundamentele benadering en die probeer ik van antwoord te voorzien. Daarbij puttend uit het antwoord van de PvdA (Rapport Pattijn). Op die manier komt de inhoud aan bod en blijven we niet steken in verdachtmakingen en reflexen. Als we niet door die personen heen kunnen kijken, kunnen we hen niet bestrijden.

Daarnaast zijn er zoveel thema's die zij links laat liggen, die echter met dezelfde verve naar voren kunnen worden gebracht, omdat zij óók snaren raken in de samenleving, alleen hebben ze daar geen antwoorden voor. De PvdA wel en doet er wat aan: Geld naar de armen en niet naar de zoveelste opvijzeling van het Museumplein, geld naar sport- en buurthuiswerk om mensen uit hun isolement te halen, geld naar de ouderenzorg, om hen een veiliger gevoel te geven en niet te laten vereenzamen omdat wij het goedkoper vinden om hun thuis te laten ipv in een goed bemensd verzorgingshuis, geld naar onderwijs, zowel de voorzieningen als de docenten, zowel naar studiemateriaal als hulpmiddelen, geld naar koppeling school -vrije tijd managemen, geld naar werk stimuleringsprojecten en stagemarkten, geld naar versnelde bijscholing van migranten, die niet in hun eigen baan kunnen werken omdat ze Europese papieren missen, geld naar beveiliging en veiligheidsmonitoren (zie de veiligheidsindex een prachtig rijk instrument, dat je goed inzicht geeft in wat er werkelijk loos is), Geld naar emancipatieprojecten, safe-houses, geld naar projecten die daders in contact brengen met slachtoffers, geld naar versnelde en heldere immigratieprocedures, geld naar probleemwijken (niet alleen voor de steen), geld voor opvoedingsondersteuning (als faciliteit), geld naar opvoedingsdebat, om opvoeden bespreekbaar te maken tussen mensen, eigen kracht netwerken stimuleren, noem maar op.

We doen daar prachtig werk, alleen krijgen we het kennelijk niet in de "hearts and minds" van de mensen die ons hebben verkozen. We kampen met wantrouwen en alleen transparantie kan daarin helpen. Ik vind dan ook dat men terecht hekelt dat onze ideeën en maatregelen een hapsnap karakter lijken te hebben en meer woord dan daad lijken te zijn. Ik vind dat je je daarbij veel diepgaander moet verantwoorden: Waarom die maatregel, welke rendement kun je daarvan verwachten, wie gaat dit doen en welke mate van ondersteuning is er voor aanwezig in de samenleving, effect op werkgelegenheid, pamper-index (effect op de zelfredzaamheid), welke alternatieven heb je afgewezen en waarom, wat zijn de side effects (sociaal effect rapportage, zal ik maar zeggen). het gaat niet alleen maar om de financiele onderbouwing.

Daar kunnen we veel beter over in debat gaan op de site, in plaats van al die negatieve aandacht maar over ons heen te laten komen. We kunnen demonstreren dat we over dingen hebben nagedacht, dat we zaken hebben afgewogen en dat we onze keuze hebben gemaakt en waarom. We kunnen toegang verlenen aan anders denkenden, die andere keuzes maken, die zelf niet met plannen komen.

We moeten die transparantie de norm maken, voor onszelf en voor de bovengenoemden. Dat mensen wel maar ook niet op de PvdA stemmen is inherent aan een democratie. Maar voorwaarde voor democratie is dat we er alles aan moeten doen deze keuze zo gemotiveerd mogelijk te laten plaatsvinden.

Mart Boden

Geen opmerkingen: