Geer weit, binnekort is ut weer carnaval. Us hiele leve höbbe veer dat gevierd en de letste 16 jaor auch mèt us kinder. Viefentwintig jaor geleije höbbe veer us daor liere kinne. Noe is Pim wel unnen druge, moot iech zegke, mèr nao veul oefene, met de paplepel en zoe, is noe oach heer steeds mie in staat te genete vaan dun ambience, eine kier per jaor.
U fees mèt vrun en femilie, in un werrem nès boe us en daormet oach zien ‚roots’ ligke. Kiek mer naor veurigend jaor. De mestreechter zin veur betrekkelikheid is neet un eeder heij in heulland gegeve. Daorum: iech citeer:
Zien veer eder jaor met vastelaovend vaan de pertijj.
Jao, veer bringe daor get leve in de brouwerijj.
Boe maakste zoeget mèt, de hèls 't neet veur woer.
t' Is mèr tot geer 't weit, zingk allemaol in koer:
Hoera ! Viva ! Mestreech !!!
Jao, diech höbs us aon 't hart gelege,
Mestreech, door alle ieuwen heer.
Veer blieve diech altied genege,
en deilde dreufheid en plezeer.
Veer huurde nao dien aw histories,
te peerd op grampeer ziene sjoet.
Eus ouge blònke bij dien glories,
of perelde bij diene noet.
Dus gere, hiel gere, wille veer tot Pim mèt us mèt geit en vreij kin neume op 23 tot en mèt 25 fibberwarie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten