Prachtig toneelstuk. Na twee mindere stukken, waarbij volle zaal op de stoelen bleef zitten na afloop. Kwam nu een helaas wat minder volle zaal overeind om een daverend applaus te geven aan Annette Nieuwenhuis en Hans Croiset. Het leek op geen enkele moment over iemand anders te gaan dan over hunzelf, twee te oud geworden acteurs, wiens roem in de geschiedenisboekjes bleef steken en nu out-cast waren. Spijt soms, twijfel meestal, ongeloof voortdurend, dat het is afgelopen. Het stuk eindigde in een helse stilte na een laatste opeen-hoop-ing. Wijze les: je tweede carriere kun je beter starten tijdens het slot van je eerste en niet als die al lang en breed vergeten is.
Zie (dit keer goede) recensie
1 opmerking:
Dit is nieuw, je kunt nu ook commentaren op mijn stukjes kwijt. Maak er gebruik van want ik vind niks leuker dan dat.
Een reactie posten