Door Cup a Soup overleeft de stem van Mandela Robbinaailand, door te schnabbelen houdt van Muiswinkel het hoofd boven water. Door Oblomov kan van Vleuten zichzelf zijn en genieten van alles wat de eerste lezer aan kwaliteit heeft gedumpt bij de tweede hands boekenzaak. Van de afdeling Erotica tot oorlog. “Dan kan ik u een boek over de tweede oorlog aanbevelen, verreweg de meest spectaculaire”. Bij de open deur hoor je de bouwgeluiden van de megaboekenstore in aanbouw, het zwaard van Damocles waar van Vleuten zich geen zorgen over maakt. Een wereld van “we zien wel” is van Muiswinkel vreemd. Als je het niet doet vragen ze je een volgende keer, dus je kunt geen gelegenheid missen: je ontkomt er immers toch niet aan. Onbezorgd plezier in wat je doet, van je hobby je beroep maken, niet terugkijken en niet vooruit, genieten van het moment is de kunst die van Vleuten ons wil duidelijk maken, met veel humor. De muzikale odes aan het boek van Gilbert en Sullivan kunnen wat mij betreft geschrapt worden, zij geven de voorstelling een oubollig karakter terwijl beiden nog voldoende stof hebben om te behandelen. Bovenal was het lachen om de herhalingen, spitsvondigheden en ook best wel actuele grappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten