Mij vallen dingen op, ze laten me niet los. Het gaat over het leven, de politiek, film, theater en boeken en soms persoonlijke dingen.
maandag, april 12, 2004
Als je de wereld niet meer snapt, om je heen, is alles de schuld van iedereen.
Deze week is het de week van het integratiedebat bij de PvdA. Het komt zo te zien moeilijk op gang en de reden is eigenlijk dat het voorbereidend werk zo goed en duidelijk is dat er van discussie eigenlijk weinig sprake is of kan zijn. Zie tisnooitgoedofhetdeugtniet.blogspot.com. Er rest na het lezen van de stellingen wel een prangende vraag: los je met een nieuw beleid het probleem op. Ik denk dat je het probleem nooit zal oplossen, nog sterker er komen nog veel meer van dit soort problemen op ons afals we zo doorgaan. De roep om integratie is feitelijk de manifestatie van vervreemding. Vervreemding is het probleem en we vervreemden in snel tempo. Niet alleen van mensen die onze taal niet spreken, maar ook van mensen en dingen en programma's en reclames en werkgevers en weet ik niet wat meer. Zaken die we als gewone mensen niet meer kunnen bevatten. Voorbeelden, je leest nu een stukje van mij, dat midden in India staat opgeslagen, op een plek waar 3 kwart van de bevolking analfabeet is. We kunnen voor 19 euro naar Barcelona vliegen en kopen voor 20 euro een halve kilo aardappeltjes en wat boontjes bij de Italiaan. We betalen 2 keer zo veel voor onze levensmiddelen om het gat in de begroting van een frauderend bedrijf in de VS en Argentinie te dichten, we laten asielzoekers 5 jaar lang wachten op een uitspraak van een rechter, we geven een hoofdverdachte minder straf dan zijn helper, treinen rijden niet meer omdat er in de herfst blaadjes op de rails liggen en bombarderen en volk plat om vrede te brengen, we kijken naar TV programma's waarbij meer tijd wordt besteed aan de reclame dan aan het onderwerp zelf en ga zo maar door. OK, ik kan het nodige wel begrijpen, maar of ik er dan ook meteen vrede me heb is weer een andere zaak. Er zijn ook mensen die de lust tot begrijpen is vergaan, hun onvrede is onze onmacht. Hun macht kost ons onze vrede. Het probleem oplossen is starten met herinvoering van menselijke maat, uitdagen van de logica van de efficiency.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten