Platform of platvloer
Van onze Brusselse vrienden kreeg ik Hoelebeks boek platform. Thailand, toepasselijk we gaan er in de zomer heen. Over massage-toerisme en over de samenleving waarmee het langzaam droevig gesteld is met de moraal, of niet? Het boek eindigt in een catastrofe gelijk die bij Bali (amper een paar maanden later na het uitgeven van het boek!!). Een catastrofe die duidt op het feit dat de westerse mens te ver is gegaan. Ik heb een gemixt gevoel bij het boek, ik had het zeker niet willen missen, maar ik geneerde me wel bij tijd en wijle. Hoe het ook zij, feit is dat er in het boek voor de geïnteresseerden volop passieloze seksscènes staan beschreven en het verhaal genoeg denkstof oplevert voor een nieuwe beschouwing over onze consumptiemaatschappij waarin het individu eenzaam zijn eigen weg moet vinden. Met volop reisboekenstijl beschrijvingen over de magische stranden in Thailand. (citaat boekbespreking

Het boek las ik uit op de terugweg naar huis van Carnaval, door velen in het westen gezien als het toppunt van genot. Niet ten onrechte overigens, maar helaas wel gebaseerd op een verkeerd beeld. Bij tijd en wijle afstand nemen, onderdompelen in een warm bad van wat elkaar bindt zou de wereld er een stuk beter uit laten zien. Vandaag schreef Raoul Heertje dat het tijd wordt dat we met zijn allen eens een paar weekjes op vakantie gaan en dan opnieuw gaan beginnen. Genieten van wat we allemaal verworven hebben en de elementaire dingen in het leven. Ik ben weer fluitend begonnen met mijn werk en fluit na twee dagen nog steeds en wil dat nog 350 dagen, 21 uur, 17 minuten en 49 seconden volhouden....