We zijn inmiddels zo’n anderhalve week op stap. Het lijkt al wel een eeuwigheid geleden dat we uit Amsterdam vertrokken naar Bangkok. Simone was gelukkig weer op tijd koortstvrij en met een paar pilletjes voor de hoofdpijn konden we al snel het vliegtuig in. Er viel niet veel te slapen, we keken naar the Hours, met wat essentiele stukken eruit geknipt, maar een wijsheid bleef overeind: You cannot find peace by avoiding noice. We kregen chinees eten en voor we het wisten zaten we in Bangkok in de busje naar het hotel. Midden in de noice. We zouden de rest van de week de peace niet kunnen vinden. Bangkok is Athene in het kwadraat. Een regelrechte cultuurshock kun je je moeilijk voor de geest halen, je moet hem aan den lijve ondervinden. Een ongeorganiseerde mierenhoop komt nog het meest in de buurt. Als loopt door elkaar heen, verkeersregels schijnen er niet te bestaan, van milieuproblematiek nog nooit gehoord, iedereen handelt en klampt je aan op straat of je nog wat prullaria wil kopen. Het begon allemaal met een plensbui, alsog op bestelling, we kwamen tenslotte in het regenseizoen. Om drie uur was het opgehouden met regenen en konden we voorzichtig uit onze schulp kruipen, naar later bleek de wat agressievere pornoplaats van Bangkok. Ik heb er een neus voor om in een stad meteen verzeild te raken in de hoerenbuurt. Maar goed we moesten de treinreis naar Laos maar zo snel mogelijk boeken bij Suzanne (een bekende traveljuffrouw, zeg maar mevrouw) die ons door Jack was aangeraden. Daarna liepen we door naar het dichtsbijzijnde shoppingcentrum, waar hele verdiepingen ingericht waren met boksen, geen thai boxen maar stereo boxen. Daarna hebben we met de skytrain even de stad doorgecrosst tot aan de rivier. Op de terugweg was er zomogelijk nog meer drukte op straat. Alle stoepen waren bezaait met eetstalletjes, waar we ons voorlopig nog niet aan wagen, de winkels worden bevolkt door een overdosis aan goedkope arbeidskrachten, die verveeld in de rondte staren of je smekend vragen binnen te komen. Zelfs de kapper wou dat we naar binnenkwamen terwijl we net zijn gekortwiekt met het oog op de vakantie. ’s Avonds aten we in het hotel een compleet menu voor ons van 200 Bath (5 euro) en Pim at een biefstuk voor het viervoudige (voor deze keer). Bij het zwembad op de roof was net een photoshooting aan de gang van een of andere Thaise schone, we keken beschaafd de andere kant op vanuit de jacusse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten