donderdag, juli 10, 2003

Zondag: Dusit Zoo en Tempel, trein naar Laos.

Na een week hebben we normaal altijd een dip, het lijkt erop dat we hem al gehad hebben. We lopen toch al een week op de toppen van onze flexibiliteit, we geven ons er nog niet aan over, dat maakt het moeilijk. Geld uitgeven is niet aan ons, we willen toch zoveel mogelijk zien en op een of andere manier jagen we onszelf op, terwijl we het graag rustig aan hadden willen doen. Het probleem is een beetje het onderscheid. We hebben nog geen gevoel ontwikkeld van verhoudingen, wat is mooi en wat is kitch, wat is echt en wat is namaak, wat is gemeend en wat is gemaakt. We gaan het vandaag rustig aandoen, proberen te genieten. De ene tempel is mooi, maar de ander net zo, soms doet het ons erg aan d efteling denken, maar dat mogen we natuurlijk niet zo zien. Ik ben benieuwd of we nog echt gaan genieten , op een relexte manier. Of we nog de verschillen gaan zien en van de natuur gaan genieten. We zijn benieuwd of de kinderen hun draai nog gaan vinden met elkaar. Soms gaat het heel goed, maar te lang op de hotelkamer of het begint weer te botsen en we moeten weer actie hebben. Simone wilde vanmiddag geen stap meer verzetten. Maar door een klein spelletje werd ze toch weer over de streep getrokken en werd het een heel gezellige middag. In de dierentuin hebben we een geweldige regenbui overleeft, terwijl we de chipjes en cola op de 7/11 oppeuzelden. De nijlpaarden waren leuk, de olifanten en de giraf was ook leuk. De slangen en reptielen waren het hoogte punt, de nachtdieren waren even naar de tempel geloof ik, niks te zien in het donker.
Nog een mooie tempel gezien, met een grote buddha, bruggetjes en een speciale trom met een grote toeter aan.

Toen tegen vijven met de taxi naar Hotel Zenith en meteen door naar het station. De taxi wou ons ook wel naar Vientiane brengen voor zo’n 100 dollar. Maar we wilden toch de ervaring van de nachttrein meemaken. Op het station hebben we weer lekker gegeten (de soep was geen succes, ik had ook de verkeerde gekozen) en toen konden we naar de twee aan elkaar geschakelde coupes vertrekken. Precies op tijd reden we het station uit.

Geen opmerkingen: