Het was vandaag niet zo heet , leek het. in de ochtend ben ik met de fiets naar de stad geweest (15 minuten fietsen), altijd weer een ervaring. Het is eigenlijk een grote weg naar de rivier toe, je komt tientalle toektoeks tegen, wat bussen, heel veel brommers van chinese makelij die in Vientiane in elkaar worden gezet en daarmee een stuk goedkoper zijn geworden in de afgelopen jaren (scheelt belasting), zo worden ook 'nieuwe' auto's gemaakt uit oude en nieuwe onderdelen, dat scheelt erg veel aan invoerrechten voor de arme Laotieanen. De Lao is eigenlijk de hele week week aan het werk met het hele gezin. De kok/oppas aan huis werkt van 8 tot 6 hier, gaat verder op de markt staan om haar man afg te lossen, het hele gezin wordt ingeschakeld. Verder wordt er gewerkt op het land, je ziet nu iedereen de rijst planten een prachtig gezicht. De verse rijstvelden zijn nog veel mooier en kleurrijker dan de wijvelden bij de rhone of de rode daken van italie. Tickets voor de reizen zijn binnen, boodschappen gedaan in een winkeltje speciaal voor de westerlingen: brood, pindakaas etc. ik was een klein kapitaal kwijt voor de lunch spullen. 's middags zijn we met de toektoek naar het Buddha park geweest. Fantastisch. Ongeveer 100 vierkante meter gevuld met buddha's, mantra's chabis of weet ik veel hoe die dingen heten. Sommige waren met mozaik versierd maar zo plain van beton of steen is ook al prachtig. De slapende buddha is het meest bekend, maar de chabis die een buddha draagt van zo'n 15 meter hoog is ook mooi.
Daarna lieten we ons, door onze prive toektoekmeneer (15 dollar voor de hele middag) afzetten bji het cultureel park waar we door en 80 jarige enthousiaste Lao lond lieter leiden door de drie type huizen. Je kon zien dat ze in de laaglanden veel geld verdienen in verhouding tot de hooglanden, waar ze zelfs schuilkelders hadden nagemaakt. In de hooglanden zijn tijdens de Vietnam oorlog meer bommen gevallen dan in de hele tweede wereldoorlog op heel Europa. Delen van Laos zijn nog niet begaanbaar vanwege de radioactieve troep die de amerikanen daar hebben neergegooid. De meisjes in de klederdracht gestoken en op de foto, net als mijn ouders in Volendam en toen weer snel naar huis. Tijd voor het LaoBeer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten