Vandaag ging het weer crescendo. Bij het ontbijten was het nog even moeilijk toen we weer terugdachten aan gisteren en vooral vooruit dachten aan nog 25 dagen hectiek. Maar hierna ging het prima. Ook nu weer mooi weer, wat warmer dan gisteren leek het. Het weer is uberhaupt niet problematisch, wordt het te heet dan vluchten we even in een warenhuis of de skytrain. Het energiegebruik moet immens zijn, waanzinnig veel auto’s, 13 baht per liter (35 eurocent) en dan natuurlijk de koelinstallaties.
Vanochtend eerst naar een warenhuis geweest (Robinson), Ellen fleurde helemaal op. We hebben een racket gevonden voor Simone (Hammer), toen met de boot naar chinatown. Prachtig al die nauwe straatjes met de handelswaar voor het grijpen, net een grandbazaar. Elke straat heeft zijn thema: pennen, horloges, groente, vis, touwen, loodgietersspullen, lasspullen enz. In de groothandel voor horloges bleek een horloges nog geen 120 mBaht te kosten (3 dollar), later op de dag hebben we ergens 300 betaald voor een kapotte namaak Rolex. Och ja, je bent toerist of je bent het niet.
Vanuit Chinatown zijn we naar het station gelopen en daar eindelijk de schroom overwonnen en lekker gewoon thais gegeten. Veel groente en sate zowaar met pinda/cocos saus. Pim verslikte zich in een pepertje, maar we hadden het prima naar onze zin en dat voor zo’n 200 Baht.
Ondertussen hadden we de was laten doen in het hotel, voor een belachelijke prijs. Ik denk dat we alles nieuw hadden kunnen kopen, was goedkoper geweest. Nu resten nog twee taboes: de massage en de taxi. Vanuit het station de taxi gepakt naar het hotel. Totaal geen probleem, de meter ging aan (begon op 35) en ging pass na een paar km echt lopen en voor nog geen 2 dollar waren we weer thuis, heerlijk airgeconditioned afgeleverd. In nederland krijg je daar de benzine nog niet voor. We snappen nu waarom de Thais ons maf vinden als we te voet een stukje willen gaan, dat is in Bangkok not done. Je zou zelfs de toektoek nemen om aan de overkant van de straat te komen.
We merken dat we al wat wennen aan de aanprijstoestanden, ze merken het al aan onze uitstraling dat we al voorzien zijn of geen trek meer hebben in de prullaria. Nog een ijsje voor een kwartje en dan naar huis, pardon hotel.
’s Avonds zijn we nog naar Siamcenter geweest een enorm winkel uitgaansgebied. Hoe de mensen hier hun weg moeten kunnen vinden is mij een raadsel, zo’n grote verzameling winkeltjes heb ik nog nooit gezien. Scholieren, nog in uniform, stonden voor een groot scherm mee te hip hoppen op amerikaanse muziek, rare wereld.
Mijn pak moet inmiddels bij de receptie liggen, dat gaan we morgen wel bekijken, we moeten vroeg naar bed want morgen rest een lange dag, de wekker staat op 5.25. We gaan naar Attayuta.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten