Buddha gemaakt en That Luang nagemaakt. Afscheid genomen en de resterende foto's laten ontwikkelen.
Verder geen nieuws. Behalve dat we ons nog steeds verbazen over een wereld waarin het woord efficiency niet bestaat en hoeft te bestaan. Arbeid kost hier niks en dus is het begrip efficiency gereduceerd tot het verbruik van middelen, met name benzine en voedsel. De hele dag lopen mensen hun waren te slijten aan de toeristen. Wij roepen de hele dag: no thank you, no thank you. Je wordt er beroerd van.
Eindelijk hebben de hand weten te leggen op een stukje Durian, dat is een vrucht die zo stinkt dat je hem niet mee mag nemen in een hotel en daarom de verboden vrucht wordt genoemd. Voor ons mag die op de verboden lijst blijven, wat een troep, Pim en ik waren het allebei, het is verschrikkelijk vies, onze taxichauffeur vond het een zaligheid, jammer dat ik hem al in prullebak gemieterd heb.
We zjin wel nog naar de kapper geweest, voor 3 euro even kortgewiekt en de rest van de familie heeft zich laten masseren, hetgeen meer op een kietelpartij leek voor Simone, die kwam niet meer bij en de masseuses en wij ook niet meer. De kapperij wordt heel vaak gecombineerd met masseuse, voet-, hand en hoofd verzorging. Ik zou Ans willen adviseren een kleine cursus hoofd en nek massage te gaan volgen en iedere klant voor het knippen een massage aan te bieden, de eerste maanden gratuit en je zult zien, je boort een nieuwe markt aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten