Attayuta stond op het programma, voor zo’n 1500 Baht, 36 euro per persoon werden we met de bus naar een antal plekken van de oude hoofdstad van Thailand gebracht en met de boot weer terug gebracht in Bangkok. Het regende flink toen we eindelijk om 8 uur de sta verlieten. We kwamen langs een soort Bijlmer. Ze proberen de mensen stilaan de stad uit te krijgen door het bouwen van een grote stad een tiental KM van bangkok met alle voorzieningen en werk. Voorlopig leidt het waarschijnlijk alleen maar tot meer files, maar het idee is lovenswaardig, want een kip kan zine dat dit hier falikant mis gaat met het verkeer. We gingen eerst naar het buitenverblijf van de koning, best aardig met name het chinese huis was de moeite waard. Ook hier weer veel geschenken uit de rest van de wereld aan de koning tentoongesteld. Het tempeltje in het water is beroemd, staat vaak op foto’s, maar was een beetje petitterig.
Daarna deden we nog drie stops. De eerste stop was een terrein met een tempel en het Boeddha hoof vergroeid in een boom. Het leek wel een beetje op Knossos, maar dan van baksteen. Een grote ruine, een tempel in het verleden kapot gemaakt door Birma.
Ook onderweg zagen we enorm veel tempels. Deze gids vertelde ons ook een en ander over het Thaise volk. De gemeenschappen betalen de tempels. Hoe meer de mensen vetrouwen hebben in de monnik van het klosster behorende bij de tempel hoe meer geld ze schenken. De rijken zorgen dat ze begraven worden in begraafzuilen, die om een tempelterrein staan, meestal met de foto van de overledene.
Monnik kun je worden en de kleren kun je vrijwillig ook weer afleggen. Je gaat de monk spelen voornamelijk om je ouders in de hemel te krijgen.
De gemiddelde middenklasse iemand (ambtenaar) verdient 12.000 Baht per maand, 300 dollar. Degene die niet voor zichzelf kunnen zorgen krijgen een baan van de authoriteiten van bangkok voor 169 Baht per dag, 80 dollar per maand. De werkgever verzorgt het onderdak en hoofdmaal, van het karige salaris moetne ze eigenlijk alleen de vrijetijd bekostigen. Van de twaalf miljoen inwoners van Bangkok zijn er ongeveer 4 die niet permanent in Bangkok zijn, maar tijdelijk in pensions leven. Ze gaan af en toe terug naar het noorden om te zaaien of te oogstn en de mensen op het land helpen. Belasting is laag, de laagste inkomens betalen 5% belasting, de middenklasse betaald 10%. De mensen met een eigen bedrijf betalen een ander soort belasting, die kan oplopen tot 45%. Er is geen sociale zekerheid, de thele toeristenbanche drijft op freelancers die het fooien moeten hebben.
Na de slapende buddha gingen we weer richting Bangkok, nu met de boot. We lunchten uitgebreid. Voor Simone was er genoeg te snaaien, maar het Thais voedsel werd nog steeds gemeden. Op het dek hadden we moeite te kijken vanwege de felle zon, die we in Bangkok eigenlijk door de smog nog niet hadden gezien.
Mijn pak is aangekomen en goedgekeurd, we hebben nog lekker op het dak gezwommen, Mc Donalds gegeten (ik at een aziatische variant met rijst) en nu moet er geslapen worden, want morgen wordt het vast weer een moeilijke nacht in de trein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten